Skírnir - 01.01.1882, Qupperneq 30

32
ENGLAND.
frumkvöð og frammistöðu, enn sínum skörungum, það sem til
batnaðar færist á högum og kjörum ennar irsku þjóðar.
Á málfundum hafa foringjar Tórýmanna tekið sem harðast
á enum írsku landleigulögum Gladstones, og kallað hjer hafin
upp rán á eignum og rjettindum landeigendanna. Menn bú-
ast því við snörpu atvígi að stjórninni, þegar þingið tekur
aptur til starfa sinna, og það því heldur, sem leiguliðar á
Englandi hafa gengið í fjelag og tekið að halda fundi og ræða
um rjettarbætur sjer til handa. því er og við bætt, að þeir
hafi nýmæla frumvarp búið, er borið skuli upp á næsta þingi.
Bradlaugh, þingmaðurinn trúarlausi, sem „Skírnir11 minnt-
ist á í fyrra, gerði enn fleiri atreiðir til að ná sæti sínu í neðri
málstofunni, en var færður út aptur sem fyr. Hann hjelt ymsa
málfundi í Lundúnum og viðar, og kvazt hafa harðara
niður komið enn lög stóðu til, en mál hans hlaut þó að bíða
úrslita i næstu þingsetu, eða þeirra breytinga á þingsköpunum,
að honum verði leyft að vinna þingeiðinn.
Frakkland.
Efniságrip: Túnisför Frakka og hvað ætlað er um tilgang þeirra í
Afríku. — Um þingflokka og fl. — Af frekjumönnum. — Af Gambettu.
— Óeirðir í Massiliu. — pjóðhátíð. — Hátíðarliald lögerfðamanna. —
Mannalát.
það hefir ef til vill mátt segja fremur um Frakka enn
aðrar þjóðir, að þeir væru miklir á lopti og ljetu ekki lítið á
sjer bera. En hjer stakk heldur i stúf eptir viðureignina við
þjóðverja, þá urðu þeir svo stilltir og hóglátir, vildu heldur
draga sig i hlje enn trana sjer fram, og lögðu til allra mála
sem varkárlegast, sem væru þeir hræddir um að haft yrði á
hverju orði. það er sagt, að einn af sessunautum Waddingtons
á Berlinarfundinum (fyrsta) — líklega Bismarclt — haíi sagt
við hann, að Frökkum kynni að þykja Englendingar færa sig
drjúgum upp á skaptið í Miðjarðarhafinu, er þeir tóku Kýpr-
usey á sitt vald, en þeim væri svo auðgefið að jafna þetta