Skírnir - 01.01.1882, Page 46

48
FRAKKLAND.
á eptir öllum brýnum lagabótum, og var þvi vel tekið, en
þegar hann bætti því við, að um leið skyldi hreift við — og
það nú þegar — sjálfri rikisskránni, þá var, sem þögn slægi
yfir þingmennina. Allir vissu að hjer var boðað það sama,
sem Gambetta hafði talað svo mikið um á kjörfundunum, eða
listakosningar til fulltrúadeildarinnar, breyting á kosningunum
til öldungadeildarinnar og takmörkun á heimildum hennar
hvað fjárhagslögin snerti. Menn mundu líka eptir, hve treg-
lega hafði verið tekið undir frumvarpið um listakosningarnar,
er nálega öll nefndin í fulltrúadeildinni varð því mótfallin og
það náði framgöngu með litlum atkvæðamun. Um árslokin
var mönnum orðið kunnugt, að frumvörpin yrðu svo vaxin,
sem hjer er á drepið, og að þau mundu verða lögð til um-
ræðu þegar er þingið gengi aptur til starfa í janúar. Öll blöð
ihaldsmanna og miðflokksmanna á þinginu sögðu, að Gambetta
hefði isjárvert ráð fyrir stafni, er hann kastaði öðrum eins
þrætuneistum inn á þingið og frumvörp hans voru, og ljeti
ekki svo mart verða enn stöðugra og traustara á Frakklandi,
áður enn tekið væri til breytinga á ríkisskránni. Hvernig
málinu hefir reiðt af, mun kostur á að geta um í viðaukagrein
ritsins.
þess er áður getið, að Frakkar sendu nokkuð af liði sínu
heim aptur frá Túnis, þegar þeir höfðu kúgað „Beyinn“ til
sáttmálagerðarinnar i Bardó. þær sveitir gengu á land í Mass-
ilíu. Hjer hafa margar þúsundir Itala — oss minnir eigi færri
enn 40 — vist eða bólfestu, en vjer minntumst á í fyrra matn-
ing og kapp þeirra við Frakka í Túnis (sjá „Skírni“ 1881
61—63. og 81. bls.) og hvernig þeim þótti á sig sveigt í at-
förum hinna síðarnefndu. Laugardaginn 18. júní gengu nokkrar
hersveitir af liði Frakka upp í borgina eptir því stræti, þar
sem Italir áttu gildisskála og margir þeirra voru saman komnir.
Rjett i því bili er hermennirnir gengu fram hjá, heyrðust
blísturshljóð út frá gluggum skálans, og var auðvitað, hverir
þá kveðju áttu. Undir eins þusti múgur og margmenni að
skálanum, og hafði tveimur mönnum tekizt að rifa niður skjald-
armerkið ítalska, áður löggæzlumennirnir gátu dreift þyrp-