Skírnir - 01.01.1882, Síða 56

58
SPÁNN.
herrarnir báru þetta upp við konung, en hann tók því sem
greiðast, og bað þá veita þau andsvör, að Gyðingar skyldu
honum velkomnir til vistar á Spáni. það er tilskilið í ríkis-
lögum Spánverja, að kristnum mönnum að eins skuli heimil
bólfesta þar í landi, en nú hefir verið borið upp á þinginu (af
stjórnarinnar hálfu), að sú heimild skuli ná til Gyðinga. A
miðöldunum lifðu þeir lengi við góð kjör og auðsæld á Spáni.
Menn búast nú við hvorutveggja, að boðið muni af mörgum
þegið, og að Gyðingar muni á Spáni efla eins þrifnað og
framtaksemi og í öðrum þeim löndum, þar sem þeim er unnt
jafnrjettis við samþegna sína.
í miðjum októbermánuði bar fundum þeirra saman, Al-
fons konungs og Lúis Portúgalskonungs, í bæ sem Carceres
heitir (í Estremadúra á Spáni), en þar var vígð ný járnbraut
milli Madrídar og Lissabonar. Forstöðunefnd brautarinnar hjelt
konungunum veizlu, og fórust báðum fagurlega orðin, er þeir
drukku hátíðarminnin. Alfons lconungur talaði um afrek beggja
þjóðanna, er þær hefðu verið þar í fararbroddi, er þjóðmenn-
ing Evrópubúa hefði verið færð til Vesturheims, en kvað högum
þeirra svo í mörgu farið, að þær ættu að vera í samvinnu og
eiga bræðrabýti saman til eflingar sameiginlegra framfara. En
með því að allmargir menn á Spáni hafa gert þann fjelag-
skap með sjer, sem þeir kalla „iberiska fjelagið11, og vilja koma
báðum löndunum í rikissamband, en Portúgalsmenn hafa óbeit
á því bandalagi, þar sem þeirra land mundi lúta í lægra haldi,
og þeir verða sjáfsforræði sínu sviptir, þá fannst sumum þeirra
heldur fátt um orð Alfons konungs. Auðvitað er, að hann
vildi hjer ekkert tjá af „iberiskum11 huga, og þvi síður styggja
granna sína, en þó þótti Lúis konungi það tiltækilegast að
mæla eitthvað sínum mönnum til skapbóta, og bæta um leið úr
skák fyrir bróður sinn. Hann talaði líka um bræðrasamband
beggja þjóðanna, en sagði síðan, að hvorri um sig tækist þá
bezt að vinna það hlutverk, sem forsjónin hefði þeim sett,
þegar hvor þeirra kenndist við hinnar heiður og sjálfsforræði.
Um sama leyti heimsótti Isabella drottning son sinn, og
sendi hann stórmenni á móti henni til fylgdar (frá Biarriz).