Skírnir - 01.01.1882, Síða 73

AUSTURRÍKI OG UNGVERJALAND.
75
við háskóla þeirrar borgar,og komst árið á eptir inn i stjórnar-
ráðið. 1847 yfirgaf hann ættland sitt, og tók við prófessors-
embætti við háskólann i Miinchen. Ein aðalkenning þessa lög-
vitrings var sú, að stríð með þjóðum eða ríkjum væru eigi að
eins óþörf, en væru mannkyninu til mesta böls, og vottur um
siðleysi þjóðanna.
Asuturríki og Ungverjaland.
Efniságrip; Tvö sendiskeyti (um fundinn í Danzig) og hvað af þeim má
ráða. — Umsjónarlönd keisarans (Bosnía og Herzegóvína). — Samfundir
keisarans og Ítalíukonugs. ■— Rýgur með þýzku og slavnesku þjóðemi, m. fl.
— Haymerle látinn; eptir hann kemur Kalnoký greifi. — Leikhúsbruni. —
Frá Austurdeildinni. — Mannalát.
Eitt bíaðið á Ungverjalandi hafði náð í eptirrit af tveimur
sendiskeytum, sem Franz Jósef keisari hafði fengið (í bæ er
Miscolcz heitir) rjett á eptir keisarafundinn i Danzíg, og urðu
þau leyndarmál svo kunnugri enn vant er, og flugu til allra
blaða í álfu vorri. Annað þeirra var frá Alexander keisara
sjálfum, og tjáir hann gleði sina, er hann hafi fundið hinn mesta
alúðarvin þeirra beggja. Hitt skeytið var frá kanselleranum
Haymerle, sem hafði fengið frá Pjetursborg einskonar
fundarskýrslu frá Kalnoký sendiboða keisarans, og greiddi nán-
ari skil um fundinn í Danzíg. Hjer var greint frá, að Vil-
hjálmur keisari hefði borið Alexander vinarorð Austurríkis-
keisara frá Gasteini, að Rússakeisari hefði tekið þeim með
miklum fögnuði, að þeir Bismarck og v. Giers (fulltrúi Gort-
schakoffs) hefði ræðt um helztu vandamál ríkjanna, og að hinn
fyrnefndi hefði mælt af mestu góðvild og einlægni til beggja
stórveldanna austrænu, og látið sem sjer væri um ekkert meir
gefið enn friðinn. Einnig hefði Bismarck gefið þau heilræði,
að gjalda varhuga við sósialistum og öðrum byltingamönnum,
en fara hægt i sakirnar, ef skora skyldi á önnur ríki um til-
tektir í þeim málum, eða um takmarkanir á frelsi þeirra manna
eðft landsvist. þetta sýnir, að fundur keisaranna í Danzíg