Skírnir - 01.01.1882, Síða 146

148
ASÍA.
sætta leita við frænda sinn, og í þeim samningum stóð nokkra
stund við hershöfðingja konungs. En prinsinn gerði þá dvöl á
sókninni á meðan hann efldist betur að liði að vestan og frá
þeim höfðingjum landsins, sem voru honum vinveittir. Hann
hafði tekið sjer stöð fyrir norðan her Gholam Hyders, sem
stóð þar í vígi, sem Karez-i-Atta heitir. 22. júli tók Ayub sig
upp til sóknar, og bar fundum saman þar sem hinir stóðu
(26. júlí). Um liðsaflann var jafnt á komið, en konungsmenn
höfðu meira riddaralið og fleiri fallbissur. Viðureignin hafði
vart staðið eina stund fyr enn flótti brast í liði konungsmanna, og
hershöfðinginn flýði sjálfur, sem af mátti taka. Sagt er, að
hann hafi fylkt illa her sínum til varnar, en það hafi þó dregið
mest til ósigurs, er heil riddarasveit og fleira lið frá Kabúl
rjezt undan merkjum konungs og í íjandmannaherinn. Ayub
náði hjer 12 fallbissum auk annars herfangs. Nú gafst borgin
honum á vald og var þar engra varna freistað. Ayub ætlaði
nú að leggja leiðina norður að Kabúl og sækja frænda sinn
heim, en konungur hafði dregið allmikið lið saman eigi mjög
langt frá höfuðborginni í góðu vígi, og leizt honum ekki þar
á að ráða. Hann hörfaði því suður aptur og beið átekta í
Kandahar, og hafði sem mest fje út úr borgarmönnum, bæði
með bliðu og óbliðu. Hann þóttist vilja eiga gott við Eng-
lendinga, en ljet þó alla koma hart niður í fjárreiðum og öðru,
sem höfðu verið Englendingum vinveittir og þýzt vel stjórn
þeirra. Enn fremur var hann harðráður við Hindúa, sem voru
í Kandahar, og miklu heldur vildu lúta Englendingum enn
Múhameðstrúarmönnum, og þröngvaði þeim til að hafa rauðar
sveighúfur fyrir höfuðfat, og svört belti um mittið, en hið síð-
ara skyldi tákna, að þeir stæðu skör lægra enn hinir. — Kon-
ungur ætlaði prinsinum þegjandi þörfina, en biðlokaði nokkuð
áður hann hjelt suður til fundar og jók svo her sinn, sem föng
voru til. 19. september var hann kominn námunda við Kandahar,
en Ayub hafði herstöðvar sínar fyrir austan borgina. Hann
vildi ekki ráðast í móti konungshernum, en færði þó lið sitt
á aðrar stöðvar eða þangað fyrir vestan borgina, sem Kilizim
heitir, og liggur frá henni hálfa mílu vegar. 22. sept. sendi