Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1951, Page 42
46
er enn hefur fundizt hér á landi (19. mynd). Hann er úr rauðleitu
móbergi, 4,6 sm í þvm, skreyttur kransi af gröfnum skástrikum frá
efri brún til neðri brúnar. Fannst í gólfi 46 (801). Þetta lag á stein-
snúðum er vel þekkt frá Grænlandsbyggðum, Medd. om Grönl. bd.
88, nr. 2, mynd 120. — Trésnúðarnir tveir munu áreiðanlega frá
19. öld og fundust ofarlega, en steinsnúðarnir hins vegar djúpt niðri,
m. a. tveir í gólfi 46. Styður þetta þá skoðun, að trésnúðar séu ungt
fyrirbrigði, en á miðöldum hafi verið notaðir steinsnúðar fyrst og
fremst, eða þá snúðar úr málmi, sem þó hafa aldrei verið algengir.
Tinnumolar. I uppgreftinum fundust 6 tinnumolar, þar af 4 litlir
og líkir þeim, sem oft finnast í gömlum rústum, en tveir eru óvenju-
lega stórir, annar hnefastór, og fundust báðir ofarlega. I uppgreft-
inum 1951 fannst enn einn slíkur tinnuhnullungur, og vaknar sú
spurning, hvort hér geti verið um „íslenzka tinnu“ að ræða. Gísli
Gestsson heyrði dr. Helga Pjeturss segja frá, að maður hefði komið
til sín með tinnu, sem hann hefði fundið á Landeyjasandi. Skal þessu
varpað hér fram, en ekki gerð tilraun til að skýra það.
Hrafntinnumoli fannst í gólfi 34 (523).
Vikurstykki fundust 15, stór og smá, og bera þess greinileg merki
að hafa verið notuð til þess að fægja eða raspa með. Fundust bæði
ofarlega og neðarlega.
Aflhólkur (?). I norðurbakka rannsóknarsvæðisins á -f-250 fannst
11 sm langt hálfsívalt móbergsstykki með rennu klappaðri í, og
mjókkar hún til annars endans. Hlutur þessi er eldmarkaður og kynni
að hafa verið notaður fyrir aflhólk í smiðju.
Hlutir úr járni:
Fjöldamargir járnhlutir fundust og þó flestir óheilir og svo ryð-
þrungnir, að ekki sést á þeim skilsmynd. Aðrir eru einkennasnauðir
og ófróðlegir, svo sem naglar og hnífar (a. m. k. 20 talsins, flestir
óheilir). Einn hestskónagli fannst í gólfi 24 (269), og í því sambandi
má geta þess, að eitt mjög ryðsollið járnstykki virðist mjög líkjast
hálfri skeifu, sem brotnað hafi um tánaglagat. Verður þó ekki full-
yrt, að ekki kunni að vera af einhverju öðru. Fannst í öskunni við
suðurbakka á -r-250, og eru margar kolaagnir fastryðgaðar í (784).
Af öðrum járnhlutum þykir ástæða til að nefna þessa:
Láslykkjur þrjár og skrá. Skráin er mjög ryðtekin, og sést ekki vel,
hversu verið hefur. Fannst á -í-100. En láslykkjurnar eru þannig,
að önnur álman er bein og sívöl og oddmjó, en hin er flöt og á henni
hak, en fyrir neðan hakið kengur. Ekki er ljóst að svo stöddu, hvernig