Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1951, Page 50

54
Þegar komið var niður í 1,15 m frá grasrót (-r-294) í fyrstu
spildunni, sem tekin var, sáust einkennileg litaskipti. Komu þau fram
sem svart strik um 1 sm á breidd, og voru sunnan við það moldar-
og leirflekkir, sem sums staðar virtust raða sér líkt og væru þeir
leifar af veggjahnausum, en norðan við strikið komu margvísleg ösku-
Iitaskipti, og hvar sem niður í var stungið, urðu fyrir kolaðar spýtur
og aska. Sunnan við strikið voru hins vegar alls engar ösku- eða
spýtnaleifar á hér um bil 2 m svæði eða belti, en þá fóru brunaleifar
gólfanna, sem ofan á því voru. — The area excavated in 1951, showing
outlines of the charred layer and the floors above it.
aftur að koma í Ijós. Svarta strikið, sem umskiptin voru um, hafði
eina meginstefnu, austur-vestur, en kom fram, þegar ofan af var
skafið, í mörgum bylgjum eða hlykkjum. Það þótti þegar sennilegt,
að strik þetta táknaði jaðar brunalags undan brunnu húsi, en sunnan
við það væru leifar af vegg. Þar sem aftur komu brunaleifar sunnan
við ca. 2 m belti, þótti sennilegt, að þær gætu verið leifar utan-
veggjar, sem kynnu að hafa borizt úr bálinu eða úr brunarústunum.
Þessar leifar voru þó raunar brunalag undan viðbyggingu, sem þarna
hafði brunnið, og kom þetta síðar í ljós, en hitt var rétt ályktað, að
svarta hlykkjótta strikið var í raun og veru takmarkalína brunalags-
ins, skýr og sérkennileg, og var mjög auðvelt að þekkja hana og