Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.07.1890, Blaðsíða 82

194
læknisfræði.þar jeg sje af vitnisburði, sem hans háæru-
verðugheit Finnur biskup Jónsson hefur sent mjer,
að þjer eruð af guði gæddur góðum hæfilegleikum
til að stunda heilsusamlegar visindagreinir. Takið
því öruggur á móti tilboðinni vist hjá landlækni, og
óttizt eigi, að þjer fyrir þá sök verðið síður framað-
ur. J>egar þjer hafið fengið yðar vitnisburð hjá
honum um iðni og framfarir í áður nefndum vís-
indagreinum, og vottorð hans um góða hegðun,
skuluð þjer vera fullviss um embætti, og bið jeg
góðan guð styrkja yður. Leirá 25. október 1760“.
Bjarni hafði og 21. ág. ritað Gísla biskupi
Magnússyni og beðið hann um að útvega sjer Jæri-
svein úr Norðurlandi; Gísli svarar og segist „á
vísitatíuferð sinni yfir Vaðlaþing hafa átt tal við
djákna Mr. Jón Pjetursson á Munkaþverárklaustri
og sagt honum í herrans nafni að resolvera sig til
að antaka yðar offereraða condition. Vel merkti
jeg þá sem áður fyr, að hann hafði Inclination til
að læra nokkuð til gagns in re medica. Eg er
satt að segja af þeim þanka, að þessi djákni geti
ei antekið framboðna Condition; hans hendur, si quid
sapio, eru so bæklaðar og bjagaðar, að eg held hann
með öllu óhæfilegan þar til (sbr. brjef hans 11. júlí
1761 til amtmanns). Eg veit engan Candidatum hjer
í stiptinu, sem menn kynnu proponera þar til, þar
þeir eru allir blá-fátækir og, það eg veit, enginn
þeirra inclineret til að fást við lækniskunstina. Hljótið
þjer því að hafa mig afsakaðan frá þvi að fást við
þetta fyrst um sinn“.
Gísli biskup Magnússon ritar í öðru brjefi til
amtmanns dags. n. júlí 1761 þannig: So nauð-
synlegt, ja for publicum bonum ómissandi það er,
að hr. Landphysico tilsendist habile Subjecta til
læringar í Medicinen, sem á sínum tíma kynnu