Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.07.1890, Blaðsíða 88

200
Eptir að Jón er látinn, virðist áhugi stjórnarinn-
ar á að útvega landinu lækna óðum fara minnkandi,
og nú kemur maður til sögunnar, sem Klog heitir,
er verður hjer landlæknir árið 1804.
Af því sem ráða má af embættisbók hans, var
hann mjög óánægður með kjör sin, þótt hann hefði
300 rdl. meir í laun en formenn hans í embættinu;
hann var einlægt í mikilli peningaþröng og bað ár-
lega annaðhvort um lán eða annan styrk; en hann
bar og fyrir brjósti sjer eymdarkjör fjórðungslækn-
anna, og er auðsjeð að honum hefur verið annt um
að fá því framgengt að kjör þeirra yrðu bætt. Ár-
ið 1805 sækir hann um til konungs, að sjer verði
veittir 100 ríkisdali, árlega i stað 30 ríkisdala í með-
gjöf með 1 kennslupilti, og segir í umsóknarbrjefi
sínu, að sjer sje alsendis ómögulegt að hafa pilt til
kennslu, fæða hann og klæða fyrir 30 rikisdali ár-
lega; stjórnin veitti honum 60 ríkisdali. Hannkenndi
einum manni, Olafi Loptssyni, og er hann hafði not-
ið tilsagnar hans i rúm 2 ár sendir Klog hann árið
1807 til Kaupmannahafnar til að menntast betur;
Ólafur þessi kom siðar inn, en varð aldrei hjer
læknir1.
Eptir Klog tekur Oddur Hjaltalín við; hann
var settur landlæknir í 4ár; árið 1818 sækir studiosus
Benedikt Bergsson um kennslu hjá Oddi og sama
ár tekur Oddur hann i kennslu; eigi er hans getið siðar.
Nú hættir með öllu læknakennsla hjer d landi, því
1) Ólafur var útskrifaður úr Reykjavíkurskóla. þegar hanu
kom hingað aptur úr siglingunni, var hann veikur af illkynj-
uðum sjúkdómi, sem hann bar á aðra, og urðu svo mikil brögð
að þessu, að landfógeti Frydensberg skoraði á Klog landlækni
að skoða Ólaf; eigi er hægt að sjá, hvort orðið hefur úr þessu;
mun athæfi Ólafs hafa valdið því, að hann var eigi skipaður
hjer læknir.