Samvinnan - 01.09.1927, Qupperneq 12

186
SAMVINNAN
Eins og eðlilegt finnur höf. að liér er um
Úrræði vanmátt að ræða hjá verslunarstétt lands-
lir. S. G. ins, eða þeim hluta hennar, sem gerist á
þann hátt, sem hér er frá sagt, undirlægja
erlendra kaupmanna, og lætur stórfé ganga úr landi fyrir
þenna vanmátt. Og að sjálfsögðu reynir hann að finna
ráð út úr ógöngunum. Ráð hans er að hæta þekkingu
íslenskra verslunarmanna. Hafa hér stóran verslunarskóla
og heimta gagnfræðapróf til inntöku. Tilgangurinn sá, að
fækka verslunum með því að gera harðari þekkingar-
kröfur, og að þeir sem versluðu bæru betur skyn á þörf
landsins.
Það er auðvitað sérlega æskilegt að fækka verslun-
um landsins. Hinn sívaxandi fjöldi þeirra er ein af meg-
in uppsprettum dýrtíðar í landinu. Þegar frumvarp um
verslunarréttindi var til meðferðar á alþingi fyrir
skönnnu var ritstjóri þessa tímarits í nefndinni sem um
það fjallaði aðallega. Urðu í nefndinni mikil átök milli
kaupmannasinna og samvinnumanna um málið. Við sam-
vinnumenn vildum með auknum þekkingarkröfum, og
verslunarafgjöldum takmarka tölu þeirra, er efndu til smá-
búða. En fylgismenn Morgunblaðsins eyðilögðu það. Einn
hinn elsti og reyndasti í þeim hóp sagði að oft væri hent-
ugt fyrir ekkjur og gamla heilsulitla menn að geta haft
smábúð. Auk þess vildi sá meiri hluti, að menn án allrar
skólagöngu, sem hefðu unnið að verslun, gætu látið hina
verklegu æfingu nægja. Af þessu sést að kaupmannastétt-
in er svo langt frá að skilja hinar réttmætu fækkunar-
kröfur hr. S. G. að þeir vilja á engan hátt takmarka að-
streymi að milliliðsstarfinu, jafnvel ekki hindra þá sem
alls engan undirbúning hafa, frá að efna til nýrra búða.
En þó aö gengið væri inn á úrræði hr. S. G., þá
myndi það líklega missa marks nema að nokkru ieyti.
Aðsóknin að verslunarstörfum er geysilmikil. Sex ára
skólaganga í stað 2—3 er vitaskuid nokkur þröskuldur.
En aðsóknin að háskólanum, t. d. guðfræðisdeildinni, sem
gefur aðgang að vissri en ákaflega lágt launaðri atvinnu,