Samvinnan - 01.09.1927, Qupperneq 32

206
SAMVINN AN
þá þingmenn sem mestan áhuga höfðu fyrir friðsamlegri
kynningu Norðurlandaþjóða. Ákváðu þeir að halda annan
fund um máhð, þegar Hedin kæmi aftur frá Frakklandi.
Af nafnkendum Dönum, er tóku þátt í þeim íundi, má
nefna Bojer, Högsbro, Madsen-Mygdal og I. C. Christen-
sen. Frá Svíþjóð kom þá Edv. Wavrinsky, maður mjög
kunnur fyrir baráttu sína móti áfengisbölinu. Danska
þingmannadeildin fól nú formanni sínum, Högsbro, að
halda áfram málaleitunum við Svía og Norðmenn um inn-
byrðis samstarf norrænna þjóða. Svíarnir samþyktu að
koma á fundinn, en Norðmenn neituðu. Þá stóð sem hæst
frelsisbarátta þeirra móti Svíum og er auðséð að Norð-
menn vildu ekki vinna á bróðurlegum grundvelli með
frændum sínum, fyr en þeir höfðu slitið hin óeðlilegu
stjómarfarsbönd milli landanna.
Nú leið og beið þar til 1905. Þá um sumarið höfðu
Norðmenn skilið við Svía, og voru báðar þjóðirnar gunn-
reifar. Laust fyrir nýár ákveður danska deildin í einu
hljóði að bjóða frændum sínum Svíum og Norðmönnum á
fund með sér sumarið eftir. Ekki tókst samt að fá full-
trúa frá „bræðraþjóðunum" til að koma á almennan fund,
en í júlí sumarið 1906 var tveggja daga fundur i Khöfn,
þar sem nokkrir þingmenn frá hverju af hinum þrem nor-
rænu ríkjum ræddu urn skilyrðin fyrir framtíðarsam-
starfi. Dönsku blöðin tóku vel í málið en sænsk og norsk
blöð voru önug og gerðu gys að hinni norrænu félagshug-
mynd. Þó fór svo að stofnfundur norræna þingmannafé-
lagsins var haldinn í Khöfn síðustu dagana í september
1907. Neergaard, síðar forsætisráðherra, var formaður
dönsku deildarinnar; útvegaði hann 10 þús. kr. fjárveit-
ingu til að mæta kostnaði við móttökuna.
Árið eftir samþykti félagið að í stjóm þess skyldu
vera 6 menn, tveir úr hverju af hinum þrem ríkjum, og
skyldi forsætið í stjóminni skiftast árlega milli ríkjanna.
Næsti aðalfundur norræna sambandsins var haldinn í
þingsal Svía í lok júlímánaðar 1910. — Norska þingið
veitti 7000 kr. til fundar í Kristjaníu árið eftir, enda var