Samvinnan - 01.09.1927, Side 92

Samvinnan - 01.09.1927, Side 92
SAMVINNAN 266 í Suður-Ameríku hefir Shell félagið náð bestu olíu- lindunum, þó hefir annað breskt félag- náð miklum sér- leyfum í Venezuela, en gat ekki unnið úr þeim, þegar til kom, og hefir leigt Standard Oil V3 af þeim fyrir 121/) af hundraði, en Shell félaginu i/3. Olíufélögin reyna hvert sem betur getur að ná fót- festu hvert í annara heimalöndum. Shell félagið hefir náð í miklar eignir í Bandaríkjunum, en Standard Oil hefir reynt að koma ár sinni fyrir borð í Austur-Indíum og á ýmsum stöðum í Bretaveldi, en þar hafa Bretar reynt að loka fyrir Bandaríkjamönnum, annaðhvort með lögum, eða þá gömlum sérleyfum. Þeir höfðu sjálfir svo mikið af peningum til að ávaxta, að þeir þess vegna reyna að bola öðrum frá. Auðvaldið hefir um langt skeið teflt ríkisstjórnunum út í ófrið, til að opna markað fyrir vörur sínar, hvort sem verið hefir ópíum, brennivín eða annað, og þá þarf það ekki síður að nota rikisvaldið til að líta eftir peningunum sínum. Á bernsku árum breska auðvaldsins var lítil þörf fyrir aðrar þjóðir, að fjölga nýlendum sínum. f nýlend- unum var opinn markaður fyrir alla og þá ekki sérstök ástæða til að skifta sér af ástandinu, þegar hægt var að selja þar vaminginn. Alt öðru máli er að gegna með út- flutta peninga, þeir þurfa miklu fremur eftirlits ríkis- valdsins, en vörumar áður. Vextirnir af þeim eru ótrygg- ir og hverfa kanske með öllu, ef stjóm ríkisins, sem fær þá lánaða, er ekki treystandi til að standa í skilum, en til þess er engri stjórn eins vel trúandi og stjórn þess lands, sem lánar peningana. Jafnhliða vexti auðmagnsins hefir græðgin eftir nýlendum þess vegna vaxið mjög, af hálfu auðvaldsríkjanna, um síðustu fjörutíu ár. Lönd þau, sem auðvaldið fær hráefni hjá, eða lánar stórfé, eru annað- hvort beiniínis tekin hernámi af stórveldunum, eða þá að þau nota ýmiskonar stjómmálaklæki, eða hótanir, til að hafa hönd í bagga með stjóm þeirra. Komi það fyrir, sem oft vill verða, að hagsmunir tveggja andstæðra út- flytjenda rekast á, blanda ríkisstjómimar sér venjulega
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142

x

Samvinnan

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Samvinnan
https://timarit.is/publication/340

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.