Andvari

Årgang

Andvari - 01.07.1962, Side 65

Andvari - 01.07.1962, Side 65
ANDVARI MHÐ KÖLDU I3LÓÐI 175 stakur þjáður maður, cn hann er líka ímynd, fulltrúi, á bak við hann er óyfir- sjáanlega stór múgur, hyldýpishaf af þraut. Ilann er mannkynið í smækkaðri, áþreifanlegri mynd, og þú ert önnur smækkuð mynd af sama mannkyni. Mannkyn, maðurinn sem slíkur, lifir, líð- ur og stríðir í ykkur báðum. Þú átt ekki að láta ímyndunaraflið reika til hinna mörgu, til þess aS geta gleymt hinum eina, þú átt að sjá það, sem á bak viS hann er, til þess að mynd hans verði ómót- stæðilega skýr og nærgöngul. Og hann kemur einmitt í veg fyrir þig sem full- trúi, þú mætir þar sendiboða úr veröld þrautanna og hann er tækifæri þitt til þess að senda ofurlítinn geisla inn í myrkur þeirrar veraldar. Það er þetta, sem allir þeir, sem hafa aukið einhverjum verðmætum kapítula í sögu líknarmálanna, hafa fundið og fund- ið nægilega djúpt til þess aS þeir gengu á hólm við böliS í einhverri mynd þess. Þetta er reynsla, sem ekki fæst fyrir rökleiðslur, fremur en önnur sú mannleg reynsla, sem ristir dýpst. Hún er gjöf, eins og trúin. Og það, sem vér höfum eignazt af virkri afstöðu af þessu tagi, er runnið af rótum kristinnar trúar og hennar gjöf, það hika ég ekki við að fullyrða. Raunveruleg samkennd með öðrum mönnum er ekki mjög gömul staÖreynd í sögunni. Að maðurinn sé mætur í sjálfum sér, hver maður, án tillits til þjóðernis, stöðu, dugnaðar, heilsu, vitsmuna eða mannkosta, var lengstum framandi hugs- un. Að það sé eitt og sama líf, sem lifir í oss öllum, að vér séum limir á sama lík- ama og að vanheilindi hvers kyns hvíli á honum öllum jafnt, var fjarstæð hug- mynd, og er það enn. En hún hefur síazt inn í meðvitund hvítra manna og er horn- steinninn í siðgæðislegu viðhorfi þeirra, en fjarri því að vera óhult, ems og dæm- in sanna. Ótvírætt verSur hún rakin til Biblíunnar. „Eigum vér ekki allir hinn sama föður? Idefur ekki einn Guð skap- að oss? Hvers vegna breytum vér þá svik- samlega hver við annan? Hefur ekki einn og hinn sami gefiS oss lífið og viðhaldið því? Og hvað heimtar sá hinn eini?“ Svo mælti spámaðurinn löngu fyrir Krists burð. En það var fyrst hinn óviðjafnan- legi boðskapur og atferli Krists, sem rauf alla þá múra, sem sérhyggjan, þjóðernis- leg, stéttarleg og trúarleg, hafði hlaSið, og bar sinn himinborna neista aS því tundri, sem fyrir lá í trúarvitund Israels, svo að úr varð sprenging, er hefur vcrið að verka allt dl þessa dags. Þau áhrif hafa runnið hvítum mönnum í blóð og það þarf fantatök til þess að rýma þeim þaðan, þótt hitt sé líka satt, að það þurfi stundum sterka inngjöf dl þess að gera þau virk. Þau hafa ekki sigrað heim- inn. En þegar heimurinn sigrar þau, steypist hann í Ginnungagap villimennsk- unnar. Nýja testamentið flutti og flytur þann boðskap, að enginn sé svo lýttur, að hann sé ekki fagur í augum GuSs, enginn svo sekur, að hann eigi ekki uppreisnarvon, enginn svo útskúfaður, að hann sé ekki bróðir þinn, enginn svo langt fyrir neðan þig, við hvaða stiga sem þú miðar, að þú sért ekki bróðir hans, ekkert líf svo aflaga eða vonlaust, að það sé ekki heilagt, eng- inn svo ófullkominn, að hinn fullkomni sjálfur hafi ekki stigið niður á þrepið til hans og gert sig eitt með honurn, enginn svo fullkominn, að hann standi ekki í rauninni jafnfætis hinum aumasta, brot- legasta, allslausasta, í sömu sporum og hann fyrir Guði. Allt, sem er skapað í mennskri mynd á einn og sama föður, eitt og sama eilífa gildi. En vér höfum allir brugðizt, án undantekningar. Einnig í því erum vér ein órofa heild. Sök manns- ins, smán mannsins, er líka mín sök og smán. Ég get aldrei staðið álengdar. Þeg-
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Andvari

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Andvari
https://timarit.is/publication/346

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.