Andvari

Ukioqatigiit

Andvari - 01.07.1962, Qupperneq 65

Andvari - 01.07.1962, Qupperneq 65
ANDVARI MHÐ KÖLDU I3LÓÐI 175 stakur þjáður maður, cn hann er líka ímynd, fulltrúi, á bak við hann er óyfir- sjáanlega stór múgur, hyldýpishaf af þraut. Ilann er mannkynið í smækkaðri, áþreifanlegri mynd, og þú ert önnur smækkuð mynd af sama mannkyni. Mannkyn, maðurinn sem slíkur, lifir, líð- ur og stríðir í ykkur báðum. Þú átt ekki að láta ímyndunaraflið reika til hinna mörgu, til þess aS geta gleymt hinum eina, þú átt að sjá það, sem á bak viS hann er, til þess að mynd hans verði ómót- stæðilega skýr og nærgöngul. Og hann kemur einmitt í veg fyrir þig sem full- trúi, þú mætir þar sendiboða úr veröld þrautanna og hann er tækifæri þitt til þess að senda ofurlítinn geisla inn í myrkur þeirrar veraldar. Það er þetta, sem allir þeir, sem hafa aukið einhverjum verðmætum kapítula í sögu líknarmálanna, hafa fundið og fund- ið nægilega djúpt til þess aS þeir gengu á hólm við böliS í einhverri mynd þess. Þetta er reynsla, sem ekki fæst fyrir rökleiðslur, fremur en önnur sú mannleg reynsla, sem ristir dýpst. Hún er gjöf, eins og trúin. Og það, sem vér höfum eignazt af virkri afstöðu af þessu tagi, er runnið af rótum kristinnar trúar og hennar gjöf, það hika ég ekki við að fullyrða. Raunveruleg samkennd með öðrum mönnum er ekki mjög gömul staÖreynd í sögunni. Að maðurinn sé mætur í sjálfum sér, hver maður, án tillits til þjóðernis, stöðu, dugnaðar, heilsu, vitsmuna eða mannkosta, var lengstum framandi hugs- un. Að það sé eitt og sama líf, sem lifir í oss öllum, að vér séum limir á sama lík- ama og að vanheilindi hvers kyns hvíli á honum öllum jafnt, var fjarstæð hug- mynd, og er það enn. En hún hefur síazt inn í meðvitund hvítra manna og er horn- steinninn í siðgæðislegu viðhorfi þeirra, en fjarri því að vera óhult, ems og dæm- in sanna. Ótvírætt verSur hún rakin til Biblíunnar. „Eigum vér ekki allir hinn sama föður? Idefur ekki einn Guð skap- að oss? Hvers vegna breytum vér þá svik- samlega hver við annan? Hefur ekki einn og hinn sami gefiS oss lífið og viðhaldið því? Og hvað heimtar sá hinn eini?“ Svo mælti spámaðurinn löngu fyrir Krists burð. En það var fyrst hinn óviðjafnan- legi boðskapur og atferli Krists, sem rauf alla þá múra, sem sérhyggjan, þjóðernis- leg, stéttarleg og trúarleg, hafði hlaSið, og bar sinn himinborna neista aS því tundri, sem fyrir lá í trúarvitund Israels, svo að úr varð sprenging, er hefur vcrið að verka allt dl þessa dags. Þau áhrif hafa runnið hvítum mönnum í blóð og það þarf fantatök til þess að rýma þeim þaðan, þótt hitt sé líka satt, að það þurfi stundum sterka inngjöf dl þess að gera þau virk. Þau hafa ekki sigrað heim- inn. En þegar heimurinn sigrar þau, steypist hann í Ginnungagap villimennsk- unnar. Nýja testamentið flutti og flytur þann boðskap, að enginn sé svo lýttur, að hann sé ekki fagur í augum GuSs, enginn svo sekur, að hann eigi ekki uppreisnarvon, enginn svo útskúfaður, að hann sé ekki bróðir þinn, enginn svo langt fyrir neðan þig, við hvaða stiga sem þú miðar, að þú sért ekki bróðir hans, ekkert líf svo aflaga eða vonlaust, að það sé ekki heilagt, eng- inn svo ófullkominn, að hinn fullkomni sjálfur hafi ekki stigið niður á þrepið til hans og gert sig eitt með honurn, enginn svo fullkominn, að hann standi ekki í rauninni jafnfætis hinum aumasta, brot- legasta, allslausasta, í sömu sporum og hann fyrir Guði. Allt, sem er skapað í mennskri mynd á einn og sama föður, eitt og sama eilífa gildi. En vér höfum allir brugðizt, án undantekningar. Einnig í því erum vér ein órofa heild. Sök manns- ins, smán mannsins, er líka mín sök og smán. Ég get aldrei staðið álengdar. Þeg-
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92
Qupperneq 93
Qupperneq 94
Qupperneq 95
Qupperneq 96
Qupperneq 97
Qupperneq 98
Qupperneq 99
Qupperneq 100
Qupperneq 101
Qupperneq 102
Qupperneq 103
Qupperneq 104
Qupperneq 105
Qupperneq 106
Qupperneq 107
Qupperneq 108
Qupperneq 109
Qupperneq 110
Qupperneq 111
Qupperneq 112
Qupperneq 113
Qupperneq 114
Qupperneq 115
Qupperneq 116
Qupperneq 117
Qupperneq 118
Qupperneq 119
Qupperneq 120
Qupperneq 121
Qupperneq 122
Qupperneq 123
Qupperneq 124
Qupperneq 125
Qupperneq 126
Qupperneq 127
Qupperneq 128
Qupperneq 129
Qupperneq 130
Qupperneq 131
Qupperneq 132

x

Andvari

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Andvari
https://timarit.is/publication/346

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.