Andvari

Volume

Andvari - 01.07.1962, Page 65

Andvari - 01.07.1962, Page 65
ANDVARI MHÐ KÖLDU I3LÓÐI 175 stakur þjáður maður, cn hann er líka ímynd, fulltrúi, á bak við hann er óyfir- sjáanlega stór múgur, hyldýpishaf af þraut. Ilann er mannkynið í smækkaðri, áþreifanlegri mynd, og þú ert önnur smækkuð mynd af sama mannkyni. Mannkyn, maðurinn sem slíkur, lifir, líð- ur og stríðir í ykkur báðum. Þú átt ekki að láta ímyndunaraflið reika til hinna mörgu, til þess aS geta gleymt hinum eina, þú átt að sjá það, sem á bak viS hann er, til þess að mynd hans verði ómót- stæðilega skýr og nærgöngul. Og hann kemur einmitt í veg fyrir þig sem full- trúi, þú mætir þar sendiboða úr veröld þrautanna og hann er tækifæri þitt til þess að senda ofurlítinn geisla inn í myrkur þeirrar veraldar. Það er þetta, sem allir þeir, sem hafa aukið einhverjum verðmætum kapítula í sögu líknarmálanna, hafa fundið og fund- ið nægilega djúpt til þess aS þeir gengu á hólm við böliS í einhverri mynd þess. Þetta er reynsla, sem ekki fæst fyrir rökleiðslur, fremur en önnur sú mannleg reynsla, sem ristir dýpst. Hún er gjöf, eins og trúin. Og það, sem vér höfum eignazt af virkri afstöðu af þessu tagi, er runnið af rótum kristinnar trúar og hennar gjöf, það hika ég ekki við að fullyrða. Raunveruleg samkennd með öðrum mönnum er ekki mjög gömul staÖreynd í sögunni. Að maðurinn sé mætur í sjálfum sér, hver maður, án tillits til þjóðernis, stöðu, dugnaðar, heilsu, vitsmuna eða mannkosta, var lengstum framandi hugs- un. Að það sé eitt og sama líf, sem lifir í oss öllum, að vér séum limir á sama lík- ama og að vanheilindi hvers kyns hvíli á honum öllum jafnt, var fjarstæð hug- mynd, og er það enn. En hún hefur síazt inn í meðvitund hvítra manna og er horn- steinninn í siðgæðislegu viðhorfi þeirra, en fjarri því að vera óhult, ems og dæm- in sanna. Ótvírætt verSur hún rakin til Biblíunnar. „Eigum vér ekki allir hinn sama föður? Idefur ekki einn Guð skap- að oss? Hvers vegna breytum vér þá svik- samlega hver við annan? Hefur ekki einn og hinn sami gefiS oss lífið og viðhaldið því? Og hvað heimtar sá hinn eini?“ Svo mælti spámaðurinn löngu fyrir Krists burð. En það var fyrst hinn óviðjafnan- legi boðskapur og atferli Krists, sem rauf alla þá múra, sem sérhyggjan, þjóðernis- leg, stéttarleg og trúarleg, hafði hlaSið, og bar sinn himinborna neista aS því tundri, sem fyrir lá í trúarvitund Israels, svo að úr varð sprenging, er hefur vcrið að verka allt dl þessa dags. Þau áhrif hafa runnið hvítum mönnum í blóð og það þarf fantatök til þess að rýma þeim þaðan, þótt hitt sé líka satt, að það þurfi stundum sterka inngjöf dl þess að gera þau virk. Þau hafa ekki sigrað heim- inn. En þegar heimurinn sigrar þau, steypist hann í Ginnungagap villimennsk- unnar. Nýja testamentið flutti og flytur þann boðskap, að enginn sé svo lýttur, að hann sé ekki fagur í augum GuSs, enginn svo sekur, að hann eigi ekki uppreisnarvon, enginn svo útskúfaður, að hann sé ekki bróðir þinn, enginn svo langt fyrir neðan þig, við hvaða stiga sem þú miðar, að þú sért ekki bróðir hans, ekkert líf svo aflaga eða vonlaust, að það sé ekki heilagt, eng- inn svo ófullkominn, að hinn fullkomni sjálfur hafi ekki stigið niður á þrepið til hans og gert sig eitt með honurn, enginn svo fullkominn, að hann standi ekki í rauninni jafnfætis hinum aumasta, brot- legasta, allslausasta, í sömu sporum og hann fyrir Guði. Allt, sem er skapað í mennskri mynd á einn og sama föður, eitt og sama eilífa gildi. En vér höfum allir brugðizt, án undantekningar. Einnig í því erum vér ein órofa heild. Sök manns- ins, smán mannsins, er líka mín sök og smán. Ég get aldrei staðið álengdar. Þeg-
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Andvari

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Andvari
https://timarit.is/publication/346

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.