Andvari

Árgangur

Andvari - 01.07.1962, Síða 66

Andvari - 01.07.1962, Síða 66
176 SIGUUBJÖRN RINARSSON ANDVARt ar allt cr rakið til rótar, eru upptök mann- legra glapa og lánleysis svo djúpstæð í sameiginlegum jarðvegi, sem vér eigum öll aðild að og berum öll ábyrgð á, að enginn getur sagt með Pílatusi: Sýkn er ég, þetta kemur mér ekki við. Þér kannizt við orðið erfðasynd, hug- tak, sem oft var misskilið og oft afflutt. Það er þetta, sem í því felst: Smán manns- ins er líka mín og þín, eins og tign manns- ins, helgi guðlegs uppruna og köllunar, cr á bak við hvert mannlegt auglit, hversu afskræmt sem það kann að vera. Þetta sjálfdæmi og þetta mat gerir sam- vizkuna órólegri, af því að það lífgar hana, það gerir blóðið heitara og heilla, því að það er að lifa samábyrgð og samsemd með öllum mönnum. Og svo að lokum það, sem er stærst og helgast allra leyndardóma: Guð gerðist sjálfur samábyrgur, hinn hreini og lieilagi gerði sig samsekan oss — ekki af því, að hann sé sekur um neitt, heldur af því, að hann finnur til með oss. Þér kannizt líka við þessa hugsun, hún er kölluð friðþæging, líka oft miskilin, jafnvel afflutt. En engin hugsun var frjórri í sögu líknarmálanna. Elin guð- dómlega samkennd er svo alger, að heil- agur Guð gerist bróðir syndarans og segir við hann: Þín sök er mín, og við alla þjáða: Þín þraut er mín. Þetta hefur krossinn boðað. Og þeir voru margir, sem lifðu við fótskör kross- ins þá einingu við þann mátt, sem líður í allri þraut, að hugur þeirra varð skap- andi orkulind kærleikans, samúð þeirra varð gædd guðdómlegu hugviti og fórn- fýsi í þjónustu líknseminnar. Þeir fundu, að það er ósegjanleg heilög náð að mega hjálpa og geta hjálpað. Ollum, sem vinna að mannúðarmálum, er ljóst, að vakning samvizkunnar og samkcnndarinnar er frumforsenda allrar slíkrar viðleitni, ef hún á að komast áleiðis. Og þeim verður líka ljóst, fyrr eða síðar, að vér þurfum að þreifa eftir þeirri kviku hjálparviljans, sem hefur fjör- gjafa sinn frá hinni djúpu lind Krists- trúarinnar. Eins er oss vant og án þess erum vér snauð, hvað sem lífskjörum liður, og það er trú, sem starfar í kærleika.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132

x

Andvari

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Andvari
https://timarit.is/publication/346

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.