Andvari - 01.01.1981, Qupperneq 151

ANDVARI
ÚR ENDURMINNINGUM SYSTUR CLEMENTIU
149
fjórum klaustursystrum af stað áleiðis til íslands. Tvær þeirra voru franskar,
þær systir Marie Ephrem príorinna1 og systir Marie Justine.2 Hinar voru dansk-
ar, og var ég sem þetta rita önnur þeirra, systir Clemence de Jesus, en hin
systir Thekla.3 Gert var ráð fyrir, að skipið legði af stað um dagmál. Áður en
ferðin hófst, vígði biskupinn vistarverur okkar. Síðan mælti hann nokkur
ástúðleg orð að skilnaði og veitti okkur að lokum blessun sína. Nokkrir prest-
ar, þeirra á meðal klausturpresturinn okkar, og fáeinar meðsystur stóðu á
hafnarbakkanum þar til við vorum úr augsýn. Yfirpríorinnan var okkur góð
og ástrík móðir til hins síðasta. Hún kvaddi okkur klökkum huga, því að henni
gat ekki verið sársaukalaust að senda þannig fjórar af dætrum sínum svo langt
burt til framandi lands.
Ferðin gekk ákaflega vel, sól og sumarblíða alla leið. Eigi að síður voru
þær systir Ephrem og systir Justine hálfilla haldnar af sjóveiki. Ferðin til Leith
tók fjóra daga, og mikil var gleði okkar, þegar við morguninn eftir komuna
þangað fengum tækifæri til þess að hlýða heilagri messu og ganga að borði
Drottins. I návist Frelsarans fengum við nýjan þrótt og hugrekki til þess að
halda ferðinni áfram.
Ensku systurnar í Leith sóttu okkur á skipsfjöl. Umhyggja þeirra og ástúð
var frábær, og þær reyndu allt, sem þær máttu, til þess að gera okkur þessa
stuttu viðdvöl sem ánægjulegasta. Móðir Clara lét tvær af dætrum sínum
fylgja okkur um alla Edinborg. Við skoðuðum kastalann, sem gnæfir tígulega
yfir borgina, þar sem hann stendur á fjallsbrúninni. Þaðan héldum við til
fátæku systranna, sem einungis lifa á ölmusugjöfum. Þessar góðu nunnur hafa
um tvö hundruð gamlar konur og karla á framfæri sínu og stunda þessi
gamalmenni af elsku og umhyggju það sem þau eiga eftir ævinnar. Það sem
sérstaklega vakti athygli okkar var hreinlætið og reglusemin, sem alstaðar ríkti.
Við heimsóttum einnig ,,Les soeurs de St. Marguerite“, þar sem við skoðuðum
hinn mikla heimavistarskóla og hina fögru dómkirkju, sem er kunn fyrir há-
altarið, en það er allt gert úr alabastri eða mjólkursteini.
Þakklátum huga kvöddum við systurnar í Leith og héldum aftur um borð í
Lauru. Við vorum nú orðnar vel kunnugar öllum farþegum, og Christensen
Randers á Jótlandi, en kom síðan hingað til íslands árið 1896 ásamt systrunum fjórum. Hér
dvaldist hann í fjögur ár og starfaði lengst af í Reykjavík, en um stundarsakir á Fáskrúðsfirði
við franska spítalann þar. Skrifaði hann skemmtilegar endurminningar um dvöl sína og störf
Þar eystra, og birtust þær í Nordisk Ugeblad árið 1897. Hann hvarf héðan af landi aldamóta-
árið og kom ekki aftur. Hann andaðist 79 ára að aldri árið 1939.
h Systir Marie Ephrem príorinna, fædd í bænum Cruet í Savoyen, Frakklandi, árið 1855.
Gekk í reglu St. Jósefssystra og vann klausturheit sitt árið 1882. Hún var hjúkrunarkona að
mennt. Andaðist í Kaupmannahöfn árið 1929.
2. Systir Marie Justine var af frönskum ættum, fædd í Thyregod í Vejleamti, Danmörku, árið
1855. Gerðist St. Jósefssystir og vann klausturheit sitt árið 1890. Lærð hjúkrunarkona. Andað-
ist í Kaupmannahöfn árið 1919.
3. Systir Marie Thekla, fædd í Haderslev, Danmörku, árið 1866. Hún gekk í reglu St. Jósefs-
systra og vann klausturheit sitt 1894. Systir Thekla andaðist í Kaupmannahöfn árið 1947.