Andvari - 01.01.1914, Side 15

Steingrímur Thorsteinsson.
11
hann eitt sinn: »Þótt leitað sé í öllum bókmentum
Grikkja og Rómverja, finnum við ekki annað eins
háfleygi og þetta«. — Honum var í nefndinni aðallega
ætlað að hreinsa og fegra málið á þýðing okkar. Að
vísu lagði liann til mörg góð orð, en málhreinsunar-
maður var liann enginn á efri árum. Hitt er sann-
ara af að segja, að honum þótli stundum bæði Þór-
hallur Bjarnarson og eg ofmiklir »púristar«, eins og
hann nefndi það. En einstaklega var hann sam-
vinnuþýður.
Steingrímur Tliorsteinsson var tvíkvæntur. Fyrri
kona hans var dönsk: Lydia Ethelinde Wilstrup.
Giftust þau í Ivhöfn 1858. Hana misti hann 5. júní
1882. Þau eignuðust einn son: Bjarna Thorsteins-
son, er lengi var læknir í Khöfn (ý 1910). Síðara
sinn kvongaðist Steingrimur 7. júní 1890: Birgittu
Guðríði Eiríksdóttur, er lifir mann sinn. Börn þeirra
eru: Þórður, nú í Ameríku, Steinunn, Þórunn, Har-
aldur, stúdent við Khafnarháskóla, og Axel, er stund-
ar garðyrkju- og búfræðisnám í Noregi. Dæturnar
eru allar lieima hjá móður sinni. — Steingrímur bjó
fyrst, er liann íluttist heim til Rvíkur, í litlu húsi í
Tjarnargötu 4, en síðar í liúsi sínu í Tliorvaldsens-
slræti 4, við Austurvöll.
Natinn og samvizkusamur kennari vildi liann vera
alla líð. Reyndi hann einkuin að venjalærisveina sína
á að þýða á gott mál. Og ólatur var hann á að
lesa piltum fyrir góðar þýðingar eftir sjálfan sig á
ýmsum latneskum og grískum rilum, er lesin voru í
skólanum. Fremur var hann fáskiftinn og alvöru-
gefinn. Hann átti það til að geta verið uppstökkur,
en var afaríljótur til að gleyma. Piltar gerðu sér ald-
rei dælt við liann. Þeir báru ósjálfrátt virðingu fyrir
þjóðskáldinu. Margir þeirra voru orðnir kunnir
kvæðum hans áður en þeir komu í skóla, og eigi
allfáir hlökkuðu lil að sjá hann og kynnast honum.