Andvari - 01.01.1914, Qupperneq 18

14
Steingrímur Thorsteinsson.
áhrifaminni en áherzlan á því sjálfu, og var hún þó
full-einkennileg.
Hann var kjörinn heiðursfélagi 30. júní 1878 af
»Freies deutsches hochstift ftir wissenschaften, kúnste
und allgemeine bildung in Goethes Vaterhause zu
Frankfurt a. M.«, og í febrúar 1880 heiðui-sfélagi
(Vice President) af »New Sliakespeare Society« í
Lundúnum. — Riddarakrossi dannebrogsorðunnar var
hann sæmdur 1899, og síðar gerður dannebrogsmaður.
Hann var og kjörinn heiðursfélagi hins ísl.
hókmenlafélags árið 1901. Varaforseti þess var
hann og síðustu árin. J. C. Poestion ritaði um hann
heila bók á þýzku í tilefni af áttræðisafmæli hans.
Kom hún út 1912. Er þar sögð ælisaga Steingríms,
skýrt frá skáldskap hans og birt í henni þýzlc þýð-
ing af 60 lcvæðum lians. Hefir íslenzku ljóðskáldi
aldrei fyr verið slíkur sómi sýndur erlendis. Bókin
lieitir: »Steingrímur Tliorsteinsson, íslenzkt slcáld
og menningarfrömuður. Vinargjöf á 80. afmælisdegi
meistarans frá J. C. Poestionw.
Steingrímur Thorsteinsson var söngelskur og að-
sloðaði Jónas Helgason organista mjög við útgáfu
sönghefta hans. Enda eru ljóð Steingríms nú meira
sungin en annara íslenzkra skálda. Hann unni og
mjög blómrækt og skógrækt. Var hann nokkur ár
formaður skógræktarfélags Reykjavíkur.
Heirna fyxár var hann sí-lesandi eða skrifandi.
Ilann var jafnan mjög árrisull og gekk mikið úti,
einkum morgna og kvöld. Ef hann átti von á fögru
sólsetri eða glæsilegri sólarupprás, sat hann sig ekki
úr færi. Hann þoldi einkennilega vel kulda; vildi
helzt aldrei láta hita þá stofu, er hann sat í. Og þótt
liann væri orðinn áttræður, fór hann tafarlaust í
skólann á morgnana, hvernig sem veður var. Frár
var hann á fæti til æfiloka, en þólli tryggast að ganga
á mannbroddum í Reykjavíkurhálkunni á velrum.