Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1927, Side 92

Eimreiðin - 01.01.1927, Side 92
72 GORDON BOTTOMLEY EIMREIÐIN farið, það er hreinn og göfugur skáldskapur. — Og hver verður ávinningur þeirra, sem standa yfir höfuðsvörðum Gunn- ars? Hvað vinst á með öllum vígum og manndrápum? Ekk- ert, alls ekkert. Sá ávinningur er altaf hégómi og eftirsókn eftir táli. Eftir vopnabrakið og randaryminn heyrist ekkert nema táralaust kvein gömlu konunnar: „Gunnar, my son, we are alone again. (Hún gengur inn eftir skálanum, til vinstri upp á pallinn og lýtur ofan að Gunnari.) O, they have hurt you . . . but that is forgot. Boy, it is bedtime; though I am too changed, And cannot lift you up and lay you in, Vou shall go warm to bed. — I’ll put you there. There is no comfort in my breast tonight, But close your eyes beneath my fingers’ touch, Slip your feet down, and let me smooth your hands, Then sleep, and sleep. Ay, all the world’s asleep. (Hún réttir úr sér.) You had a rare toy when you were awake — I’ll wipe it whit my hair . . . nay, keep it so. The colour on it now has gladdened you. It shall lie near you. (Hún lyftir atgeirnum, en um leiö syngur hátt í honum.) No, it remembers him And other men shall fall by it through Gunnar: The bill, the bill is singing. . . . The bill sings".1) (Hún hyssir atgeirinn, lyftir honum hátt og hristir hann) 1) „Gunnar, sonur minn, nú erum við aftur ein.--------------Ó, þeir hafa sært þig . . . en það er alt gleymt. Nú er tími til kominn að ganga rekkju, sonur minn; en mér er of mjög brugðið, ég megna ekki að lyf|a þér og leggja þig í sængina. Þú verður að leggjast fyrir áður enjþér verður kalt. Ég fylgi þér til sængur. — Hugur minn er eirðarlaus í kvöld. En nú snerti ég augu þín, svo að þú leggir þau aftur, réttu frá þér fæturna og láttu mig strjúka hendur þínar, svo skaltu sofa, sofa. — Alt og alhr eru í fasta svefni. —---------Þú áttir fágætt Ieikfang að skemta þér vi& á meðan þú varst vakandi. Nú ætla ég að þerra það á hári mínu nei, það er bezt að geyma það eins og er. Þér þótti gaman að litnum, sem á því er. Ég læt það Iiggja hjá þér.-------------Nei, atgeirinn minnist hans, og menn munu falla fyrir honum vegna Gunnars. Það syngur atgeirnum. — Það syngur í atgeirnum".
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.