Búnaðarrit - 01.01.1906, Side 94
BÚNAÐARRIT
90
aði frá dregnum, hreinum ágóða af félagsverzluninni, við
lok reikningsársins, skift á milli félagsmanna eftir því
hvað hver einstakur hefir keypt mikið i félaginu. Að
eins lítill hluti af ágóðanum t. d. 5 % rennur í varasjóð.
Með því móti ættu félagsmenn að verða þess bezt varir
hve mikils virði félagsskapuiinn er, og það er spurningin
um, hvort þeir á annan hátt geta betur þieifað á kost-
um hans og yfirburðum. Pyrir því álít eg sjálfgefið, að
félögin fylgi þeirri reglu að selja vöruna með svipuðu
verði og kaupmenn gera. Það mun reynast affarasælast
í framkvæmdinni og fólögunum hollast.
Um stærð félaganna vil eg taka það fram, að þau
ættu ekki að ná yfir mjög stór svæði. hvert þeirra.
Ileppilegast held eg það væri, að hver hreppur, eða 2
hreppar saman, væru félag úf af fyrir sig, með sérstökum
lögum, sérstakri stjórn og fjárforræði.
Það er á allan hátt hægra að halda félögunum
saman ef þau eru ekki mjög stór. Með því fyrirkomu-
lagi munu og félagsmenn fitina betur til skyldna sinna
í félaginu, og eykur það áhugann á félagsskapnum og
starfi hans. Mönnunum verður þá einnig alt miklu
ljósaia er gerist, og eyðir það tortryggni, en eykur tiltrú
og góða samvinnu. Stjórn hvers félags ætti að vera
skipuð formanni og 2 meðstjórnendum. Formaður heflr
svo á hendi framkvæmdir félagsins og reikningsfærslu.
Lög hvers einstaks félags ættu að vera som mest sam-
hijóða í aðal atriðunum, og bygð á þeim megin atriðum,
er tekin eru fram á b!s. 15 og 27 hér að framan.
Þegar svo búið er að stofna samvinnukaupfélög í
flestum eða öilum hreppum hér Sunnanlands, —sam-
kvæmt því, sem hér heflr verið haldið fram, þá eiga
þatt að mynda samband sín í milli með sérslökum lög-
um, og ákveðnu verksviði. Og eitt af hlut.verkum sam-
baridsfélagsins ætti að sjálfsögðu að vera það, að annast
innkaup á vörum fyrir félögin, setja á fót söludeildir o.
s. frv. Kaupfélögin fyrir norðan og í Múlasýslunum