Búnaðarrit - 01.01.1906, Page 102
98
BUNAÐARRIT
úr því mesta vatnið. Til hnausstungu skyldi helzt velja
vel íætinn og dálítið leirblandinn jarðveg.
Sumir hafa mest streng til hleðslu. Er það álit
mitt að hann sé lakari en hnaus, einkum vegna þess,
að hann bindui' ekki eins vel inn í vegginn, og verður
nauðsynlegt að binda inri af honum við annaðhveri lag
með torfi. Svo er það stórkostlegur jarðusli, eins og
gefur að skiija að hlaða veggi úr grasrót einni saman
en i hnausinn má nota J/2 al. þykt jarðlag ef stungan
er góð.
Smátt og hnöllungslegt grjót er varla hafandi í veggi.
Hef eg oft sóð i veggjum, sem hiaðnir hafa verið neðst
úr grjóti og svo hnaus, að grjótið hefir verið skriðið út,
en hnausveggurinn staðið óhreyfður og rótgróinn fyrir ofan.
2. Grundvöllur
undir húsveggi er áríðandi að só jafn fastur og sem
halla minstur, einkum ef hlaðið er úr því efni sem sígur
mikið. því að öðrum kosti hlýtur veggurinn að leita ofan
i hallnnn (snarasti og getur aldrei orðið endingar góður
hve vönduð sem hleðslan ei að öllu leyti.
Ef ekki er hægt, einhverra hluta vegna, að ná hall-
anum af áður eri liyrjað er á veggnum, t. d. hallandi
berg undir eða, að nauðsyrilegt sé að hleypa húsinu
upp, þá er óumflýjanlegt að hlaða frá hlið veggsins, sem
ofan i hallann veit, úr grjóti, þar til hann er feriginn lá-
réttur, og hafa sem allra þynst torflagið milJi laga, svo
sem minst sigi. Sé grunnurinn laus, er betra en ekki
að þekja með seigu torfi undir undirstöðurnar, síga þær
þá jafnar niður og raskast síður.
3. Hleðsla.
í undirstöðu veggja skytdi ætíð hafa stærsta grjótið
og iát.a það svo fara smækkandi eftir því sem upp eftir
veggnuin dregur. Er því æflnlega bezt, að hafa grjót það,
sem hlaða á úr, nokkuð dreift, svo hægra só að velja úr