Búnaðarrit - 01.01.1906, Page 167
GRÓÐRAR- OG JARÐ VEGSRANNSÓKNIR 161
2. Mýrar.
Vér höfum getið um áður hvernig mýrum hér á
landi má skifta í tvo aðalflokka eftir gróðrinum og vór
tókum þá fram um leið, að takmörkin milli flokkanna
væru oft og tíðum óglögg og venjulegast eru öll þess-
konar takmörk óglögg, að minsta kosti þar sem um ein-
hvers konar líf er að ræða. Á svo takmörkuðu svæði,
þar sem loftslag í öllum aðalatriðum er eins, má
ganga að því vísu, að mismunurinn á gróðrinum
byggist á mismun á eðli og ástandi jarðvegsins. Vér
gátum þess fyr að mýrarjarðvegurinn væri miklu seigari,
en flóajarðvegur oftast fúinn sem kallað er. Seigjan í
mýrarjörðinni er mjög mismunandi og fer ristan eða öllu
heldur gæði ristunnar þar eftir; undir grasrótinni er
jarðvegurinn oft aðallega samsettur af margfléttuðum
jarðstönglum og þóttofnum rótaflækjum og er reiðingur-
inn ijósasta dæmi upp á þesskonar jarðveg. Það má
nærri geta að þess konar jörð er seinræktuð, því að „reið-
ingurinn" þarf að rotna fyrst, en rotnunin er seinfara
hér á iandi eins og tekið hefir verið fram. Mjög oft er
þó seigjan á miklu lægra stigi sem betur fer, einkum
í smáhallandi mýrum niðurfrá hlíðarrótunum; þær mýrar
eru eflaust bezt fallnar til ræktunar, því að bæði er auðvelt
að ræsa þær fram og víða má hafa nokkurt vald yfir
vatninu, enda hljóta talsverð steinefni að vera í þeim,
er vatnið hefir þvegið úr hlíðunum; en allra bezt eru
þær þó fallnar til ræktunar ef ekkert eða iítið mólag er
í þeim. Þá er flóajarðvegurinn; hann er fúinn meira eða
minna með köflum eins og öllum er kunnugt. Flóar
eru einkum þar sem vatnið hefir ekki fría rás og mjög
víða hafa vötn og tjarnir verið í upphafi, þar sem fló-
arnir eru nú. Eftir því sem aldirnar liðu, hafa tjarnirnar
smámsaman fyist upp, yfirleitt af jurtaleifum, og má
greinilega lesa þá þróunarsögu í hinum núverandi flóa-
tjörnum. Alt þetta hefir tekið langan tíma, alt tímabilið
11