Búnaðarrit - 01.01.1906, Page 174
168
BÚNAÐARRIT
svæðunum er venjulegur leirflagagróður, en þar sem
blautt er um, úti í mýrinni, má finna hinn upprunalega
flóagróður og ber þar mest á klófífunni; þar að auki
eru þar nokkrar starartegundir, einna mest af mýrastör,
og nokkrar aðrar tegundir dreifvaxnar. Þó skal þess
getið að mýrin var svo rótnöguð, að erfitt var að greina
sumar tegundirnar. Sýnishornin N og XII (sjá efna-
rannsókn, töfluna yfir efnasambönd í mýrarjörð) eru úr
framræstum jaðarsvæðum fX er þó talsvert fjær holt-
inu]. Að þvi er efnasamböndin snertir læt ég mér nægja
að vísa tii töflunnar, þó má geta þess að óvenjulega
mikil fosfórsýra er í XII. Að því er skaðleg efni snertir
má geta þess, að í X og XII eru engar óbundnar sýrur
en ögn af einveldissamböndum af járni. Þá er XIII.
sýnishornið í töflunni, það sýnir einskonar meðaltai af
efnainnihaldi jarðvegsins í jöðrum og flóaparti á svæði
þar sem engir skurðir höfðu vei'ið grafnir. Eitt sýnis-
hornið var úr sjálfum flóapa.rtinum, annað úr smáþýfðu
svæði þar rétt við, er leysingarlækur hafði borið leir á,
þriðja úr þýfðum jaðri fram með Öskjuhlíð og fjórða úr
leirbornum jaðri við melana. Ölium þessum sýnishorn-
um var blandað saman í eitt [XIII]. Eins og eðlilegt er
eftir jarðveginum að dæma, sem sýnishornin voru tekin
úr, eru moldefnin [-(- bundna vatninu] tiltölulega lítil
[sjá töfluna]. Engar óbundnar sýrur eða einveldissam-
bönd af járni voru í þessum sýnishornum.
XIV. sýnishornið (sjá töfluna) er úr grámosaþúfu í
Kringlumýri við Reykjavík. Grámosaþúfur eru allvíða
þar sem mýrlent er, og einkennilegt er að hvítmosa-
skellur eru oft og tíðum innan um í sömu þúfunni.
Séu nú efnasamböndin í þúfunni borin saman við XIII.
sýnishornið er aðalmunurinn, að moldefnin (-)- bundna
vatninu) eru meiri í þúfunni, holdgjafi og kalk er og
taisvert meira í þúfunni en fosfórsýran nokkuð minni.