Búnaðarrit - 01.01.1906, Page 289
BÚNAÐARRITIÐ
283
fitan í rjómanum mæld tvisvar í viku, og ef svo skil-
vindunni hefir verið snúið hægara þá en vanalega, verð-
ur rjóminn þynnri, og fitumagnið þar af leiða.ndi
minna. Daginn eftir er svo rjóminn þykkri, en þá er
fitan ekki mæld. Þegar smjórið er síðan reiknað út, þá
er hundraðstala fitunnar lögð tii grundvallar, og afleið-
ingin er sú, að eftir vikuna fæst minna smjör en ella,
sem stafar af því, að skilvindunni var ekki snúið með
sama hraða og vanalega þegar mælt var.
Ilutningnr rjömans til búanna er víða ekki í svo
góðu lagi sem vera ætti. Sumstaðar flytur hver fyrir
sig, hvort langt eða skamt er að flytja. En þetta er
ekki rétt, og stríðir á móti samvinnufélagshugmyndinnr
Allir hafa jafnan rétt til búsins, eins sá er býr fjærstur
því og hinn er á heima við hliðina á því. Því ætti að
styrkja þá til flutningsins af sameiginlegum sjóði búsins
er lengst hafa að flytja. Styrkurinn ætti að miðast við
smjörmagn þess, sem styrktur er, en vera þó ekki hærri
en svo, að hagsmuna búsins sé gætt. Þetta mundi styðja
að betra samkomulagi milli félagsmanna, og útrýma
beirri óánægju, sem nú á sér víða stað. — Ef t. d. ein-
hver utanfélagsmaður óskar að komast í búið, en er
þannig í sveit settur, að hann getur ekki notað rjóma-
pósta þess, þá er auðvelt að reikna út, hve mikið má
styrkja hann til flutningsins til þess það borgi sig fyrir
búið að taka hann inn í fjelagið. Ef reksturskostnaður
búsins er t. d. 10 aurar á hvert smjörpund, þá borgar
sig fyrir það að greiða honum 2—4 aura fyrir hvert
pund, er hann framleiðir í búinu, sem styrk til rjóma-
flutningsins. Reksturskostnaðurinn skiftist svo jafnt
niður á hans smjör sem hinna, en með aukinni smjör-
framleiðslu búsins lækkar framleiðslukostnaðurinn í heild
sinni.
Verðlaun fyrir útflutt smjör. Margir óttast það,
að smjörverðlaunin verði numin úr gildi áður en langt
um liður. Þessu á eg bágt með að trúa með því að