Hlín - 01.01.1949, Side 161

Hlín 159
En fámennar erum við hjer, líklega fámennasta Sambandið í land-
inu. Formaður er Anna horleifsdóttir í Hólum í Hornafirði.
Norðlensk Itona skrifar: — Mjer datt í hug, þegar jeg las um
heimagerða ostahleypirinn, að það væri mikið auðveldari og hrein-
legri aðferð eins og systir mín hefur Jtað. Hún tekur vinstrina nýja
og skolar ltana vel, skefur ekki, ntjólkar svo á hana og lætur Jtað
standa þar til hlaupið er, síar svo mysuna frá og lætur í flösku ásamt
ögn af salti. — Aftur hef jeg bara sett undanrennu á iðrið og látið
alt í skál á volgan ofn, Jtar til hlaupið er, og síað svo sundur, og fær
maður í þrjár heilflöskur af góðum lyfjum. Þau eru svipuð að
styrkleika og aðkeypti ostahleypirinn.
Samband austfirskra kvenna liafði veturinn 1947—48 umferðar-
kennara frá K. í. í matreiðslu, frá októberbyrjtui til aprílloka. Alls
nutu 237 nemendur kenslunnar. Skólabörn 60, kostað af ríkinu og
hlutaðeigandi bæjarfjelagi. Sýnikenslu nutu 108. — Veturinn 1948—
49 starfaði kennarinn í flestum deildum Suður-Þingeyska sambands-
ins. Og veturinn 1949—50 er ráðgerð umferðakensla í Húnavatns-
og Skagafjarðarsýslum. Kennarinn er launaður af Kvenfjelagasant-
bandi íslands.
Frd Sambandi vestfirskra kvenna: — Unt 10 þúsund krónur voru
lagðar fram i herbergi á Hallveigarstöðum frá fjelagsdeildum Sam-
bandsins á Suðureyrarfundinum 1948.
Menningar- og minningarsjóður kvenna. — A Jtessu ári njóta 13
konur styrks úr sjóðnum. 18.500 krónum var skift upp að þessu
sinni. Sjóðurinn eflist hröðum skreftun.
Frá Heimilisiðnaðarfjelögunum á Austfjörðum: — Þau 4 fjelög,
sem stofnuð voru veturinn 1938—39 hafa starfað að ýmsum [>arf-
legum framfaramálum. Þau hafa ekki legið á liði sínu |jessi árin.
Sama l'ólkið hefur að mestu leyti stjórnað fjelögununt allan tím-
ann: A Seyðisfirði, Vilhelmína Ingimundardóttir, og síðan hún
flutti burt, Kristbjörg Bjarnadóttir, Alfhóli. Á Norðfirði, Anna Ing-
varsdóttir. Á Eskifirði, Friðrikka Sæmundsdóttir og á Fáskrúðsfirði
Sigríður Gunnarsdóttir.
Af Rangárxjöllum er skrifað veturinn 19-tS: — Jeg get ekki verið
að minnast á Heklu gömlu. Það hefur svo mikið og margt verið
um hana sagt, og Jtað að vonum. I lún blasir við úr glugganum, sem
jeg sit við, mikið stilt og prúð sem stendur, bara dálítill gufustrókur
upp úr henni, en Jtegar skyggir, er hún eitt eldhaf neðan frá rótum
og upp í topp. Það er að segja sú hliðin, sem snýr að okkur. í vor
var voðalegt að vera nábúi hennar vegna Jjess, hve loftið var slæmt.
— Og Jjó manni Jxetti slæmt að lila við sífeldar rigningar og sólar-
leysi, Jjá hefði verið verra að jiola sífelda þurka. — Guð hefur vitað