Hlín - 01.01.1953, Qupperneq 69

Hlín
67
en það sem meira er, við höfum á sama tíma breytt þjóð-
fjelaginu úr aldagömlu bændamenningarþjóðfjelagi í ný-
tísku bæjarmenningarþjóðfjelag. — Vafalaust má enn
ýmislegt að bæjarmenningu okkar finna, en mjer finst þó
Reykjavík vera orðin með þeim myndarbrag, að full
ástæða sje til bjartsýni um menningarframtíð hennar.
Þegar athugað er, hversu margar menningarstofnanir,
smekklegar, traustar byggingar, fyltar alskonar bíbýla-
prýði, getur að líta í höfuðltorg vorri, fæ jeg ekki annað
sjeð, en þar sjeu dærni deginum ljósari um það, að sama
andlega hámenningin, sem var grundvöllur sígildra bók-
menta, listaverka í trjáskurði og vefnaði og verndari máls
og meninngar á öldum fátæktar og undirokunar, eigi enn
sín vje í þjóðlífinu, og sje nú einmitt að reisa nýja rnenn-
ingarvita, sem eigi eftir að lýsa þjóðinni á ókomnum
öldum
Hinsvegar ber þess að gæta, að í slíku umróti, sent orð-
ið hefur í þjóðfjelagi okkar á síðustu árum, hljóta að
koma í ljós glufur, sem gera þarf við eftir bestu getu. —
Bæir og borgir gera aðrar kröfur en sveitabýlin, og hyggni
ráðamanna bæjanna verður best metin, þegar tímar líða,
með því að athuga, hvort þeir hafi veitt glufunum eftir-
tekt, áður en þær fóru að óprýða þjóðfjelagsheildina, og
síðan gert alt sem gert verður til þess að treysta viðina
á ný. — Síðan þjóðfjelagið stækkaði, verkefnin urðu fleiri
og margþættari, og gamla uppeldið ltvarf að miklu leyti,
hefur komið í ljós ein alvarleg glufa, sem lítið sem ekkert
hefur verið gert til þess að gera við. — Þessi viðsjárverða
glufa er skortur a leiðbeiningum i atvinnuvali.
Foreldrar og kennarar vita, að oft og einatt er ungling-
urinn í vafa um, hvað hann á að taka sjer fyrir hendur,
þegar að því keniur að velja sjer æfistarf. — Framtíð Jóns
eða Siggu er a. m. k. foreldrum og nánustu ættingjum og
vinum hjartans mál, þeim liggur engan veginn í ljettu
rúmi, livort æfibrautin verður torfarin og vandrötuð, eða
hún verður hamingju- og heillabraut. — En hvergi er
5*