Hlín - 01.01.1953, Qupperneq 81

Hlin
79
sem hann kom, stráði hann um sig fróðleik sínunr á hin-
um fjarskyldustu efnum. Hann fór fjölda ára bæja milli
og kendi. börnunr. Það mátti kalla æfistarf hans, en hverj-
unr senr nenra vildi, öldnum senr ungunr, leiðbeindi
liann til náms og þekkingar og fræddi eftir föngunr.
Frímann var fæddur í Hafursstaðakoti á Skagaströnd
1. desenrber 1828, sonur Guðmundar Einarssonar bónda
þar, síðar á Bergsstöðum í Hallárdal og síðast á Kjalar-
landi, og konu lrans, Guðrúnar Þorleifsdóttur frá Mjóa-
dal, Þorleifssonar. — Var hann af greindarfólki konrinn í
báðar ættir. — Frímann var elsta barn fátækra foreldra.
Hann vann búi þeirra öll sín þroskaár, án þess að um
kaup væri talað. Þegar á barnsaldri var hann námfús og
bókhnýsinn, en tækifærin stopul og fárra kosta völ að
svala fróðleiksþránni. — Tilsögn fjekk hann litla, er lestr-
arkenslu slepti, og varð því að spila á eigin spýtur við
nánr sitt, og reyndi að komast sem lengst hjálparlaust. Til
þess notaði hann hverja frjálsa stund, og var sjer úti um
bækur, hvar sem þær var að fá. — Fæstar gat hann keypt
fyrir fátæktar sakir, en góðir nrenn ljeðu honum bækur,
og varð það drýgst, er hann fjekk hjá verslunarmönnum í
Höfðakaupstað .— Þær bækur voru flestar á útlendum
málum, en Frímann ljet það ekki á sig fá. Hann hófst
handa um að læra hin erlendu mál, þó engin væri tilsögn-
in. Komst hann svo vel niður í Norðurlandamálum, ensku
og þýsku, að Iiairn las bækur á þeim tungunr sjer til gagns.
— Jafnan sótti hann nrest eftir fræðilrókum-, en las annars
alt er til náði. Tókst honum með elju sinni og ástundan
að verða fróður og lesinn í mörgum fræðigreinum. —
Þannig var hann, auk málaþekkingar sinnar, vel að sjer
í ýmsunr greinum náttúruvísindanna, ekki síst eðlisfræði
og grasafræði. Vel var lrann heinra í landafræði og nrann-
kynssögu, og lrinn fróðasti í íslandssögu og þjóðlegum
fræðunr. — Hann las gaumgæfilega Árbækur Espólíns,
þjóðsögur Jóns Árnasonar og útgáfur Bóknrentafjelagsins
af biskupasögum og öðrum sagnaritum. — Það' var ekki