Hlín - 01.01.1953, Qupperneq 135

H lin
133
matreiðslu og vefnaði, þar hafa kent, bæði konur hjer heima, og
aðfengnir kennarar. — Á flestum þessum námsskeiðum hefur
húsrúm verið lánað endurgjaldslaust af fjelagskonum eða vel-
unnurum þess. — Fjelagið hefur alla tíð glatt einhvern fátækan
fyrir jólin með litlum jólagjöfum, sem hafa náð tilgangi sínum,
er hefur fyrst og fremst verið til að gleðja, og þó miðað til gagns.
— Nú á síðari árum hefur fjelagið haldið jólatrejsskemtun fyrir
börn og ennfremur samkomur fyrir aldrað fólk.
Nokkru eftir stofnun fjelagsins keypti það spunavjel, og nú á
síðasta ári vefstól. — Bæði þessi tæki eru nú til afnota fyrir
fjelagskonur, og er hugsað bjart til vefnaðarins á komandi vetr-
um. Vefstóllinn er þingeysk smíði. Var hann reyndur strax
síðastliðinn vetur og reyndist prýðilega. — Sama árið og fjelagið
var stofnað (1927) var ný kirkja vígð hjer í kaupstaðnum.
(Kirkjan hafði áður verið á Spákonufelli). Þá vildi fjelagið
hlynna að kirkjunni, gaf henni m. a. altarisdúk og gólfdregil,
og nú hefur það gefið nokkra upphæð til kaupa á skírnarfonti.
Það hefur gefið til Hallveigarstaðasjóðs, til kaupa á hljóðfæri til
Kristneshælis og fleira.
Stærsta mál fjelagsns á þessum síðustu árum er stofnun
Sjúkrahússjóðs Höfðakaupstaðar. Hann var stofnaður fyrir
fimm árum, og hefur það markmið, eins og nafnið ber með sjer,
að koma upp sjúkrahúsi hjer í kaupstaðnum með lækni fyrir
kaupstaðinn og nágrenni, því hjer er mjög erfitt um samgöngur
á veturna, þegar tíðarfar er erfitt. — í sjúkrahússjóð hefur
safnast ca. 27—28 þúsund krónur.
Til fjáröflunar hafa verið farnar ýmsar leiðir, þó mest og hest
hafi áunnist fyrir fórnfúst starf fjelagskvennanna sjálfra.
Fjelagið hefur haldið munasölu (basar) og hafa fjelgskonur
unnið og gefið alla muni, sem þar hafa verið seldir. — Haldnar
hafa verið skemtisamkomur, hlutaveltur, bögglauppboð, leik-
sýningar, kaffisala, kaffikvöld og merkjasala alt til skemtunar,
fróðeiks og fjáröflunar ýmiskonar starfsemi fjelagsins til fram-
kvæmda.
Það má teljast kraftaverki líkast hvað þetta litla fjelag hefur
áorkað þessi liðnu 25 ár, því lengi framan af voru fjelagskonur
innan við 20, og fjelagsgjald og fjárráð því mjög takmarkað.
En mikið má góður vilji og starffúsar hendur, þegar hvort-
tveggja fer saman ,og hinn sameiginlegi, hjálpfúsi andi fjelags-
kvennanna hefur mátt sín meira við að koma málefnunum
áfram en beint fjármagn, því enn eru fjelagar ekki nema rúmir
50, en þeim er vel treystandi. — Þær hinar eldri, sem eru horfn-
ar hjeðan af lífssviðinu og eru að hverfa, hafa markað leiðina,