Hlín - 01.01.1953, Qupperneq 142

140
Hlin
bandsins að nota lítilsháttar fjárupphæð til að heimsækja fjar-
liggjandi Sambönd og kynnast starfsemi þeirra.
Af þessum ástæðum var það, að jeg einn morgun seint í
ágústmánuði s.l. sumar, stóð á bryggjunni á ísafirði. — Jeg var
komin í heimsókn til vestfirska Sambandsins, og ætlaði að sitja
aðalfund þess, sem halda átti á Núpi í Dýrafirði næsta dag.
Formaður Sambandsins, Sigríður Guðmundsdóttir, kom til
móts við mig, og fylgdi mjer til hinna ágætu hjóna, Þorsteins
Guðmundssonar, klæðskerameistara, og konu hans, Þórdísar
Egilsdóttur, listakonunnar góðu. Þau hafa um áratugi verið
vinir foreldra minna og systkina, og þau hafa dvalið oft og
lengi á heimili þessara sæmdarhjóna, og þó þau sjeu nú orðin
aldin að árum, er hús þeirra ávalt opið gestum og gangandi.
Frú Sigríður hafði í mörgu að snúast þennan dag og næsta
morgunn, því að leggja átti af stað kukkan tíu (að morgni). Þá
áttu fulltrúarnir frá Bolungarvík og Hnífsdal að vera komnir,
en fulltrúarnir frá Súgandafirði og Flateyri áttu að koma í veg
fyrir okkur á Breiðdalsheiði. — Þetta gekk alt samkvæmt áætl-
un. — Klukkan 12 á hádegi vorum við komnar að Núpi, og
komu vestankonurnar jafnsnemma í hlaðið.
Seinna var mjer sagt, að oft væri mjög erfitt að komast þar á
milli fjarða, og hefðu konur stundum lent í hinum mestu svað-
ilförum á þessari leið.
Eftir að konur höfðu matast, var fundur settur í samkomusal
skólans. — Fulltrúar voru mættir frá öllum fjelögunum, sem
eru 14 að tölu, en í Sambandinu eru nær 800 konur. — Er full-
trúar lásu upp skýrslur sínar, kom það í ljós, að margt og mikið
hafði verið starfað og fjáröflunarleiðir fjölbreyttar. En af öllu
því, sem hafði verið komið í framkvæmd bar þó hæst Fjelags-
heimilið í Bolungarvík, sem konur höfðu unnað að af frábærum
dugnaði að koma á fót. — Á fundinum voru rædd heimilisiðn-
aðarmál, hjúkrunar- og heilbrigðismál o. fl. Auk þess var kosin
nefnd, er semja á skipulagsskrá fyrir sjóð þann, er gefinn var
af Kristni Guðlaugssyni á Núpi og konu hans, Rakel Jónasdótt-
ur. — Sjóð þennan á að ávaxta, og verja síðan til að verðlauna
húsmæður, sem á einhvern hátt skara fram úr í góðri heimilis-
stjórn.
Að kvöldi sama dags, hjelt síra Eiríkur Eiríksson, prestur á
Núpi, sem einnig er skólastjóri hjeraðsskólans þar, ágætis er-
indi um mannúðarmál.
Næsta dag (sunnudag) var fundur settur að nýju. — Síðar
gengu konur í Skrúð, einhvern fegursta skrúðgarð á Vestur-
landi, undir leiðsögn hins níræða öldungs, síra Sigtryggs Guð-