Morgunn - 01.06.1934, Síða 30
24
MORGUNN
hinum þurfandi, sem ekki hafa heilsu eða krafta til að:
bjarga sér, þrátt fyrir bezta vilja og viðleitni. En alt
þetta án allrar ytri þvingunar eða kúgunar, alt af frjáls-
um vilja og fúsu og glöðu geði, af velvild og vinsemd,
eins og þegar vinur réttir vini hönd, bróðir bróður, og
hjartagóður og göfugur maður veitir nauðstöddum hjálp.
Og þessi kommúnismi hefir meir að segja verið
reyndur í framkvæmd í stórum félagsskap, þar sem
mjög margir meðlimir voru heittrúaðir og hjartanlega
heillaðir af kærleiks- og jafnréttishugsjónum sannarlegs
kristindóms. Það var í Jerúsalem forðum, hjá hinum
fyrsta stóra kristna söfnuði þar. En þessi tilraun og
framkvæmd hepnaðist þó ekki lengi og liðaðist sundur
vonum bráðar, meðal annars af því, að svo margir reynd-
ust ekki vaxnir slíkum félagsskap, og hið ytra fyrir-
komulag freistaði margra til óheilinda, þannig, að sum-
ir drógu falsklega undan eða af sér til samlagsins, en
aðrir hnigu til dáðleysis og ráðleysis, í rangsnúnu trausti
til hinnar félagslegu forsorgunar, svo að breyta varð til
í líka stefnu og síðan hefir verið haldið alment meðal
kristins fólks, þá, að reyna á annan hátt að stuðla að
allri vellíðan allra.
En fyrst eða þegar nú þessi eða slík fullkomlega
kristileg, frjáls tilraun hepnaðist ekki betur en þetta,
þar sem yfirborðið af söfnuðinum var fúsir sjálfboðalið-
ar, brennandi í anda, trú og kærleika til Krists og með-
systkina, hvernig geta menn þá haldið eða trúað á, að
andlaus, guðlaus, Kristlaus, dauðkaldur og kærleikslaus
kommúnismi, já, grimmur, blóðþyrstur og hjartalaus
kúgunarfélagsskapur geti eða muni til lengdar, eða jafn-
vel nokkurn tíma, náð ogfullnægt þeim tilgangi, sem hér
er flaggað með, að allir verði að öllu jafnir og allir við
jafna vellíðan að öllu hér í heimi? Nei, slíkt er einstök
firra og ónáttúrleg fjarstæða. Því að til þess, að þetta
gæti hugsast með réttu, eða átt sér stað, þá þyrfti meðal
annars það ómögulega að gerast, að einstaklings eða str-