Morgunn - 01.06.1934, Síða 108

102
MOR6UNN
Draumar.
Eftir Ingunni Pálsðóttur.
Á tímabili æfi minnar virtist mér svo vera sem eg
hefði draumamann. Draumamaðurinn var mjög lagleg-
ur í sjón og eins og einhver helgiró hvíldi yfir honum.
Hann var í dökkbláum jakkafötum, sem fóru honum vel
og voru líka úr góðu efni með fallegum og einkenni-
legum hnöppum í. Hann birtist þannig, að hann kom að
rúmi mínu, og sagði það, sem hann ætlaði að segja; orð-
in voru ekki mörg, en hann sagði þau skýrt og ákveðið.
Eg ætla að segja hér frá þremur draumum, sem
mig dreymdi fyrst um tvítugsaldur, og annan þar yfir,
og þriðja síðar.
1. draumur.
Ingibjörg systir mín, sem dó 1912, fór eitt sumar
til ísaf jarðar, og ætlaði að vera þar lítinn tíma hjá kunn-
ingjafólki sínu. Faöir minn lét fylgja henni út á Skaga-
strönd. Þaðan ætlaði hún með skipi, sem var væntan-
legt þangað næsta dag. í stað skipsins kom versta veð-
ur, og hún og aðrir farþegar urðu að bíða þarna í viku.
Veðrið var nú að batna, og við heima á Akri vorum
að tala um, að nú gæti skipið farið að koma, það mundi
hafa orðið að halda kyrru fyrir í þessum norðangarði.
Þetta vorum við heimamenn að tala um svona lítið fyrir
háttatíma. En um nóttina dreymir mig, að maðurinn
kemur að rúmi mínu og segir: „Þar er skipið komið og
Ingibjörg komin um borð“. Eg vakna og og bregð upp
ljósi, því nótt var heldur farin að dimma, og sá eg á
klukkuna; hún var á mínútunni þrjú. Eg skrifa hjá mér,
hvað klukkan var, og segi frá draumnum morguninn
eftir. — Með fyrstu ferð, sem Ingibjörg fékk, skrifar