Morgunn - 01.06.1934, Qupperneq 112

MOKGUNN
:o6
Kraftar.
Eftir Ragnar E. Kuaran.
Það er kunnara en frá þurfi að skýra, að trúarlegar
stofnanir víðsvegar um heim hafa á síðari tímum mist
þrótt sinn mikið, en þrátt fyrir þá staðreynd er ástæða
til þess að ætla, að engin mál veki annað eins bergmál í
hugum manna, eins og þau, er hníga að trúarlegum efn-
um. Meðal annars er það alkunnugt, að sama sagan
gerist í flestum löndum, að engir koma svo fram með
nýstárlegar trúarlegar hugmyndir, eða gamlar hugmynd-
ir í nýjum búningi, sem mönnum kemur á óvart, að ekki
flokkist jafnskjótt að þeim fólkið í stórhópum, til þess
að fregna eftir, hvort hér sé á ferðinni eitthvað, sem
bregða kynni birtu á líf þeirra og fylla upp þann tóm-
leika, sem mörgum virðist umlykja æfi sína. Þegar þess
er ennfremur gætt, að fróðir menn segja, að í hinum
betri tímaritum menningarþjóðanna hafi mjög sjaldan
verið eins mikið um greinar, er trúmál snerta, eins og
síðustu árin, og það er hinsvegar kunnugt, að færir tíma-
rita-ritstjórar eru mjög næmir fyrir, í hverja átt lestrar-
fýsn almennings stefnir á hverjum tíma, þá ber hvort-
tveggja þess vitni, að þótt afstaða manna til trúarlegra
efna sé önnur en hún var áður, þá eru hugir manna þó
merkilega vakandi fyrir þessum efnum. f Postulasög-
unni stendur þessi setning á einum stað: ,,En Aþenu-
menn og aðkomnir, sem sezt hafa þar að, gáfu sér ekki
tóm til annars fremur en að segja eða heyra eitthvað
nýtt“. Þetta hefir oft verið lagt hinum gamla gríska
heimi út til sæmdar: hinn opni hugur og fúsleiki til þess
að athuga og velta fyrir sér nýungum, hefir verið talinn
vottur um frjálslyndi Grikkja og þroska. En ef til vill