Morgunn - 01.06.1934, Side 117

MORGUNN
111
inum möguleikar til þess að notfæra sér þær afllindir,
sem að baki mannlegum persónuleika hrærast. Hann
verður nýr maður. Á honum sannast það, sem N. T. seg-
ir um þá, sem í leyndum veita öðrum, að góður mælir,
troðinn, skekinn, fleytifullur fellur honum í skaut.
Þessi hugsun er útlistuð með töluverðum gáfum hjá
höfundinum og allmiklum rithöfundarhæfileikum, sem
hrífur lesandann töluvert áleiðis með sér. Meðal annars
er gerð sennileg iýsing á hinum innri Ijóma, sem ýmsir
andlega sinnaðir menn hafa lýst á ýmsum öldum, þeg-
ar þeim hefir fundist þeir fá veður af hinum dásamlega
mætti að baki hinum ytri atvikum lífsins — mættinum,
sem áraþúsunda gömul trúarreynsla hefir ávalt kannast
við. Og ekki er sízt eftirtektarverð ágæt lýsing á hinum
unga auðuga læknisnema, sem í fyrsta sinn les N. T.
nieð það fyrir augum, að í því kunni eitthvað að vera
annað, en samsafn af grunnhygnu vosi innan um gyðing-
lega hjátrú, sem veikar sálir lesi til þess að svæfa með
úhyggjur sínar. Örlítið brot af þeirri lýsingu fer hér
á eftir:
„Það laukst upp fyrir honum með sívaxandi hraða,
að þetta væri einhver mest heillandi frásögn, sem hann
hefði nokkuru sinni lesið. Hún var ekki einungis laus við
þau leiðindi, sem hann hafði átt von á, heldur var sí-
íeldlega verið að gefa í skyn um leyndardóma — leynd-
ardóma óumræðilegs afls, sem hver maður gæti fært sér
í nyt, sem hefði skynsemd til þess að fara með þetta eins
og hverja aðra vísindalega tilgátu og sýna þessu þá
virðingu og beita við það samskonar raunum eins og
hann mundi beita í efna- eða eðlisfræðislegri vinnustofu.
„Það var furðulegt, að hann skyldi hafa í höndun-
um verulega vísindalega handbók, sem fjallaði um út-
þenslu og þróun pei’sónuleika mannsins . . .
„Ein af aðaluppgötvunum Merricks um nóttina var
sú, að bókin var full af einföldum ráðleggingum, sem
allir gátu áttað sig á, í stað þess að viðhafa vísindalegar