Morgunn - 01.06.1940, Blaðsíða 48

42
MORGUNN
að lokum að fara niður og tókst þá að losa vélina. En
það var ekki fyrr en allt þetta var um garð gengið, að
draumurinn rifjaðist upp fyrir honum aftur. Þá tók hann
líka eftir því, að staðurinn, sem hann stóð á, var alveg
sá sami og verið hafði í drauminum.------
Þessi sami maður hefir sagt mér aðra sögu, ekki um
draum, heldur um skyggnisýn, sem kom nákvæmlega
fram tveim dögum síðar.
Ég nefni þessi dæmi sökum þess, að ég þekki manninn,
og get treyst því, að hér sé farið með rátt mál. En hann
er þó ekki eini maðurinn, sem hefir orðið fyrir slíkri
reynslu, eða hefir þreifað á því, að óorðnir hlutir séu
fyrirfram ákveðnir. — Þjóðkunnur maður af sjómanna-
stétt, sagði mér eitt sinn, að fáir stórviðburðir í lífi sínu
hefðu komið sér algerlega á óvart. Hann var einhver
vandaðisti og bezti. maður, sem ég hefi þekkt.
Frá aldaöðli hefir sú trú verið rík meðal mannkynsins,
að framtíðin yrði stundum vituð fyrirfram. Helgisögnin
gamla um vitringana þrjá, sem sáu stjörnu hins nýfædda
Gyðingakonungs í austri, er aðeins einn vottur um þá
trú Austurlandabúa, að hver maður ætti sína stjörnu
á himninum, og’ af ferli þeirrar stjörnu yrði ráðinn æfi-
ferill mannsins. Af biblíunni og öðrum fornum ritum
sjáum vér, hve algengt það var, að menn teldu sig vita
óorðna hluti fyrir. Spámenn Gyðingaþjóðarinnar eru sí-
gilt dæmi þeirrar skoðunar. — í Grikklandi og í Róma-
veldi hinu forna voru spá.prestar við sum musterin, sem
skyldu leita frétta um framtíðina. — Hjá forfeðrum vor-
um á Norðurlöndum ríkti hin sama fullvissa. Islendinga-
sögurnar sýna oss, svo að ekki verður um villzt, að þeir
trúðu því, að framtíðin vær iákveðin fyrir fram. Þeir
skoðuðu drauma og fyrirburði sem vísbendingar um
framtíðina. Hverjum manni voru að þeirra dómi forlög
ákveðin. Fram um allar aldir, allt til þessa dags, hefir
tilhneiging til slíkrar lífsskoðunar átt mjög rík ítök í
Islendingum. Alþýðu manna liggja enn á vörum orðtæki