Morgunn - 01.12.1940, Blaðsíða 40

166
M ORGUNN
hlutar og eiganda hans með því að handleika hlutinn
virðist ótvírætt benda til þess, að einhverskonar minn-
ingamyndir loði við suma hluti og þá vitanlega við
suma staði, og að undir vissum skilyrðum geti þessar
minningamyndir orðið sýnilegar augum jarðneskra
manna, og aldagamlir atburðir jafnframt orðið heyran-
legir eyrum þeirra.
Margir halda því fram, að allmikinn hluta af reim-
leikafyrirbrigðunum eigi að skýra svo,og finnumvér aðra
skýring sennilegri á reimleikafyrirbrigðunum, sem Einar
Loftsson gat um í erindi sínu í síðasta hefti Morguns?
Sérlega athyglisverð þykir mér tilgáta prófessors
Flammarions, þess stórlærða og vitra manns. Hann hygg-
ur að a. m. k. í sumum reimleikafyrirbrigðunum, geti
ekki verið um sjálfar sálir hinna framliðnu að ræða.
Hann heldur að eitthvert útstreymi frá hverjum manni
gegnsýri hlutina sem hann notar og herbergið, sem hann
býr í, svo að myndir af atburðum úr lífi hans varðveit-
ist í þessum dauðu hlutum. En að þessar gömlu myndir
hins liðna geti orðið sýnilegar, ef kraftútstreymi frá ein-
hverjum viðstöddum gefi þeim líf en þó sjaldnast sýni-
legri en svo, að að eins hið skyggna auga fái séð þær.
Próf. Flammarion álítur enn fremur þann möguleika
fyrir hendi að ekki þurfi kraft jarðneskra manna til að
blása slíku lífi í þessar gömlu myndir, að þær verði sýni-
legar, heldur muni löngu liðinn maður, sem hugsar ákaft
um einhvern þátt jarðlífs síns, geta blásið slíku lífi í þær,
myndir sem á jörðunni geymast af atburði þessum, að
þær verði sýnilegar, og sú sé skýringin á því að oft sjáist
liðnir atburðir helzt á þeim mánaðardögum sem þeir
gerðust raunverulega á í liðinni tíð, því að einmitt á
þeim dögum hugsi hinir látnu menn helzt til þessara at-
burða og magni þannig myndirnar, sem til eru af þeim í
eter-sveiflum jarðneska umhverfisins.
Caruso, söngvarinn frægi, er látinn fyrir nokkrum ár-
um, en á grammofonplötum er röddin hans geymd og