Morgunn - 01.12.1940, Blaðsíða 60
186
MO RGUNN
í fundarlok, ákveðin í að taka undir niðurstöðu hinna
fjölda mörgu dómbæru vísindamanna, sem þeir hafa sett
fram í mismunandi búningi, en í aðalhugsuninni og orð-
uð af sumum á þessa leið:
Ég reiði mig ekki lengur á trú að eins. Ég veit, og þá
einnig með Job: Þá skal ég þreyja alla daga herþjón-
ustu minnar.
Hún’sagðist hafa séð hann.
(Eftir Thomas Hardy).
(Höfundurinn, f. 1840, d. 1928, er eitt af höfu'öskáldum enskra
bókmennta og einn hinna mestu djúphyggjumanna síðari tíma. Rit
hans, einkum sögumar, eru full af frásögnum um dulrœna atburði
og dulrænni þjóðtrú).
,,Nú, hvað er þetta? Ég horfði á þig fyr
hjá hringjaranum út við kirkjudyr,
og hröð því heim ei var,
ég hélt þig kyrran þar
að tala við hann. Góði, það varst þú,
en þó svo dapur — öðruvís en nú.
En hvernig komstu heim á undan mér?“
,,Ég út úr dyrum ei hef stigið spor,
en út um gluggann horfði á líf og vor,
og heyrði líkhringing,
svo harmsárt ding — ding — ding“.
„En slíkri hringing hringdi ei neinn í dag“.
Þá hugsandi hann varð með döprum brag,
eins og hún sá hann út við kirkjudyr.
Sn. J. þýddi.