Morgunn - 01.12.1940, Qupperneq 46

3 72
MORGUNN
eða þá sára lítils. Ég mundi þá ekki hirða að vera í þessu
félagi eða kæra mig um að koma hér á fundi. Ef hann
væri ekki þekkingarvissa og fulkomið svar við spurn-
ingunni gömlu, hvort maðurinn lifnar aftur, — ef hann
gjörði ekki annað en koma með lítils háttar fleiri líkur
fyrir því í viðbót við þær, sem áður voru til. Og það
vitum vér og játum, sem teljum oss kristna, að án hans
voru þær líkur áður til sterkar, en þö ekki nógu sterkar
til að útrýma efanum. Ef spíritisminn væri ekki annað
en þessar viðbótarlíkur og ekki þekking, vissa sem nem-
ur burt allan efa, þá stæðum vér, þá stæði mannkynið í
sömu sporum, allur þorrinn með efasemdirnar í eftir-
dragi og þá munduð þér víst taka undir með mér, að
lítið væri að græða á því að koma á fundi hér eða annar-
staðar í sálarrannsóknafélögunum.
Það er stundum komizt svo að orði um spíritismann,
að hann sé stefna eða hreyfing, að tala um andatrúar-
stefnu eða hreyfing. Það getur ef til vill verið skaðlaust,
og sjálfsagt hefur hann komið mikilli hi’eyfing á hugi
þúsunda og látið trúlausa menn taka aðra stefnu. En þó
hefur það ætíð snert mig óþægilega, að hafa þessi orð.
Með því er eins og gefið í skyn, að spíritisminn sé að
stefna eða hreyfast í áttina til nýrrar þekkingar, án þess
að hafa náð endimarki, þar sem það einmitt er eðlisein-
kenni hverrar nýrrar þekkingar, að hún hefur náð endi-
marki sínu. Annars væri hún ekki annað en líkur eða
getgáta, engin þekking. Þar með er ekki sagt, að komið
sé að endanum á öllum afleiðingum, sem af þekkingunni
kann að leiða. Það á líka við um spíritismann. Vér vænt-
um, að það sem af honum á eftir að leiða verði óendan-
lega mikið og blessunarríkt fyrir allt mannkyn, þó að
sjálf þekking hans um framhaldslíf hafi náð endimarki
sínu, sé fullkomin vissa.
Til samanburðar og skýringar á þessu vil ég benda á,
að engum dettur t. d. í hug að segja, að hafin hafi verið
ný stefna eða hreyfing, þegar Kopernikus og Galilei