Morgunn - 01.12.1940, Blaðsíða 112

238
MORGUNN
Seymour rann-
sakar.
Þeirri áskorun vildi Mr. Seymour þó ekki sinna fyrr en
sonur hans, sem af hendingu hafði komið á opinberan
miðilsfund, sagði honum frá orðsendingum hinna „fram-
liðnu“, sem vöktu gremju hans gegn því blygðunarleysi,
að hafa fé af auðtrúa fólki fyrir slíkan loddaraskap. Mr.
Seymour ákvað nú að afhjúpa svikin og
fór á miðilsfund, sem hann hafði séð aug-
lýstan í blaði. Þar fékk hann orðsending-
ar, sem örðugt var að rekja til venjulegra, mannlegra
hæfileika, og um sumar þeirra sá hann, að þar voru
fjarhrif (hugsanaflutningur frá honum til miðilsins)
útilokuð. Fyrir þetta eitt hafði hann vitanlega ekki kom-
izt að neinni fastri niðurstöðu og hélt því rannsóknum
sínum áfram, Vantrú hans varð fyrir mörgum þungum
áföllum, og loks ákvað hann að kynna sér rækilega bók-
menntir sálarrannsóknanna og heimsækja öll félög sál-
arrannsóknamanna og spiritista, sem hann næði til. Við
þau kynni undraðist hann, hve þung voru rök vitsmun-
anna hjá spiritistunum, og hann sannfærðist um að
flestar bækur andstæðinganna væru byggðar á röngum
forsendum og svo fullar af hleypidómum, að það vakti
gremju hans. Af tilraunum sínum sarmfærðist hann
brátt um, að miðlafyrirbrigðin væru raunveruleg, en
hann hélt lengi vel að orsakanna að þeim væri að leita í
óþekktum öflum hins mannlega líkama og að ekkert ,,yf-
irnáttúrlegt“ væri í þeim .íi fimm ár hélt hann rannsókn-
um sínum áfram af mikilli samvizkusemi
og nákvæmni, en í byrjun hafði hann
haldið að fimm vikur myndu nægja. Niðurstöðuna af þess-
um fimm ára rannsóknum sínum birti hann með þessum
orðum:
,,Ég lýsi yfir því, að spiritisminn er sannleikur. Mað-
urinn er andi, sem lifir út yfir gröf og dauða. Andarnir
vitja vor aftur og sambandið gerist, það gerist iðulega.
Það er ein af þeim fáu staðreyndum, sem ég þori alveg
hiklaust að standa við. Ég kom til þess að spotta mál-
Niðurstaöan.