Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1919, Síða 104

óuppteknar í görðunum nokkuð fram eftir haustinu,
ef pær þiðna aftur svo hægt sé að taka þær upp úr
þíðri mold; en þessu er ekki að treysta; það sýndi
sig á síðasta hausti; þá ónýttist mikið af rófum í
görðunum vegna frosta. Pað má því ekki draga rófna-
upptektina lengi fram eftir haustinu. Ef rófur frjósa
eftir að búið er að taka þær upp, geymast þær miklu
verr en ella.
Ekki skal skafa rófurnar þegar þær eru teknar upp,
heldur hrista moldina af þeim. Blöðin eru skorin af
niður við rófuna sjálfa, án þess að af henni sé tekið.
Rófurnar á að láta sem fyrst á geymslustaðinn.
Það er skaði að þurka þær mikið, en þurrar ættu
þær þó að vera, þurrar og nýuppteknar. Sé ekki
hægt að koma því við að láta þær strax í geymsl-
una, má þekja hrúgurnar úti raeð rófnablöðum; ef
nokkrir dagar líða, er réttast að kasta mold yfir
hlöðin, á hrúgurnar.
Rófur þarf að verja fyrir frosti, vætu, ofþurki og
hita. Gej’mslan á að miða að þvi að halda rófunum
lifandi til að verja þær rotnun, en halda þeim í
dvaia til þess að efnabreyting og þar af feiðandi tap
verði sem minst.
Rófur má geyma á líkan hátt og kartöflur, i þurr-
um húsum þar sém lítið frýs, en þó er ekki of-heitt.
Pað reynist vel að strá þurri mómytsnu, þurri mold
eða þurrum sandi seltulausum saman við rófurnar
á geymslustaðnum. Pað hleypur frekar hiti í rófur
en kartöflur; verður að taka tiliit til þess við geymsl-
una. Rófur má geyma í gryfjum líkt og kartöflur,
eða í hrúgum ofanjarðar; en það er ekki liættulaust
að byrgja. þær til fulls. Pað getur komið hiti í róf-
urnar, svo að loftrás sé nauðsynleg; þarf því að hafa
vindauga eitt eða tvö á lirúgunum. I miklum frost-
um verður að byrgja fyrir alla loftrás. Bezt er að
liafa þurt torf eða þurt þang næst rófunum, og þá
nægilega þykt moldarlag til að verja frostinu að-
(76)