Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1919, Síða 126

Til íéla^smanna.
Sakir þess, hversu dregist heíir útkoman á bókum félagsins að
þessu sinni, viljuin vér skýra félagsmönnum frá þvi, hvað drætt-
ánitm veldur, enda er sú saga gott dæmi um samgöngur og við-
skifti á þessum tímuin.
Stjórn félagsins ákvað það á fundi sinum síðastliðinn janúar-
mánuð að nota almanak Khafnarháskóla að þessu sinni, lil þess
að draga úr þeim gifurlega kostnaði, sem nú er á allri bóka-út-
gáfu. Um miðjan janúarmánuð ritaði varaforseti, sem þá gegndi
forsetastörfum, til Háskólans i Kaupmannahöfn og bað um 7000
eintök af almanakinu. Ekkert svar kom og skrifaði varaíor-
seti á ný um miðjan marz. Var nú vænst með hverju skipi, að
almanökin kæmi, en það brást. 1 júlímánuði fól ég mjög áreiðan-
legum manni, er þá fór til Khafnar, að koma þvi fram, að alman-
ökin yrði send, og 27. júli simar Gyldendal loks, að þau sé seml
með »seglskipinu Luðvig« til íslands. Nokkru siðar fréttist, að
seglskipinu Luðvig hefði verið sökt við Noreg. Skip þetla liafði
komið til Eyrarbakka i vor, orðið siðbúið héðan og átti ekki að
koma til landsins aftur. Ilafði það verið á útleið, er þvi var sökt.
Hélt ég nú spurnum fyrir um almanakið við liverja skipkomu
hingað og simaði til Eyrarbakka, þvi að frézt liafði, að Lefolii-
verzlun ætti einnig von á almanökum frá Gyldendal. Kvaðst verzl-
unarstjórinn statt og stöðugt eiga von á þeim i septembermánuði
á Botniu. Svo liður þangað til í október, þcí loks koma atmanökin
til Reykjauikur norðan af Akurcyril Hverju faraldi þau hafa þang-
að komið er óupplýst enn.
1 annan stað er þess að geta, að forstjóri Gutenberg-prentsmiðju
pantaði pappir i almanakið frá Vesturheimi í s. 1. janúarmánuði.
Leyfi var fengið og sifeldar endurnýjanir simaðar og skrifaðar, en
ekki ltom pappirinn fyrr en með s>ðustu ferð Gullfoss i byrjun
nóvember. — Að visu hafði ég fengið annan pappir, ef með þyrf'ti,
en hann var verri og stærðin mjög óhentug. Og þar sem hvort
sem var stóð á almanökunum sjálfum frá Khöfn, var einnig dregin
prentunin hér og fékst þvi loks sá pappir, er til var ætlast.
Pegar alinanakið var komið til skila og pappir fenginn kom
spánska veikin i opna skjöldu og tafði prentunina fullar þrjár
vikur.
Par sem ekki var hægt að fá myndamót frá útlöndum varð að
nota gamalt myndamót af Tryggva Gunnarssyni i Andvara og er
myndin þvi eigi svo góð sem skyldi.
Eg vona, að þetta verði i siðasta sinn, sem sækja þarf alinanakið
til Khafnar og býst við, að félagsbækur geti komið tímanlega að
sumri.
B. Sv.