Tímarit Máls og menningar - 01.05.1953, Qupperneq 67

STYRJÖLDIN VIÐ RÚSSA
57
reynast á bandi Rússa og neituðu að sýna þegnskap sinn og ábyrgðar-
tilfinningu með því að leggja fram fé til stuðnings frændum sínum.
Fullt tungl kastaði daufri birtu gegnum Maríuský á freðna götuslóð-
ana fram dalinn. Eftir þeim trítlaði tíkin Drífa og spölkorn á eftir
henni brokkaði Gráni, með húsbónda þeirra á baki sínu, bæði óvitandi
um þann mikla þegnskap og þá miklu ábyrgð, sem á herðum hans
hvíldi.
Með morgunsárinu myndi liann verða kominn á fremsta bæ byggð-
arinnar og hefja þar hið ábyrgðarmikla þegnskaparstarf er flokkurinn
hafði falið honum að inna af hendi.
Tveim kvöldum síðar lá Arnfinnur á dívangarmi í stofu sinni heima
-að Eyri og hvíldi sín lúin bein. Hann hafði þá farið um mikinn hluta
kjördæmisins, en falið trúverðugum mönnum að reka erindi flokksins
í þeim hlutum þess er hann mátti því ekki við koma. Borð stóð framan
við dívaninn og á því lágu hrúgur af peningaseðlum og skiptimynt.
Einnig gaf þar að líta ýmis konar smámuni svo sem giftingarhringi,
upphlutsmyllur, skúfhólka, eyrnalokka og fleira þess háttar. Hinumeg-
in borðsins var stóll og á honum sat kona Arnfinns og rýndi í lúð og
óhrein pappírsblöð.
Þetta var góð kona og Arnfinni hentug. Hún fylgdi manni sínum af
áhuga í hverju máli, strax og hann hafði vísað henni á hina einu og
réttu leið. Hinsvegar var hún fædd með þeim annmarka, að hún kom
venjulega ekki auga á hina réttu leið fyrr en maður hennar var búinn
að vísa henni til vegar. Engum skugga varpaði heldur á sambúð þeirra,
þótt eiginmaðurinn reyndist stundum ærið óþolinmóður kennari, þeg-
ar hann var að gera henni skiljanlegt, hvað flokkurinn meinti á hverj-
um tíma, þegar hann talaði um þegnskap og ábyrgðartilfinningu.
Konan leit af blöðunum og mælti upp úr eins manns hljóði:
En hvað mér finnst þetta skrítið.
Hvað finnst þér nú skrítið, svaraði eiginmaðurinn í legubekknum og
heldur styggilega.
Finnst þér það kannski ekki skrítið, hélt konan áfram, að fátæka
fólkið gefur peninga, en ríka fólkið gefur ýmisskonar drasl.
Drasl, kona, sagðir þú drasl. Arnfinnur spratt upp af dívaninum og
tvísté fyrir framan eiginkonuna. Þetta er ábyrgðarlaust hjal, hélt hann
áfram, sem stafar af því, að þú getur aldrei skilið ábyrga aðila til