Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.01.2000, Blaðsíða 204
Einar Sigurbjörnsson
Út frá játningu á borð við þessa hefur kirkjan Iitið svo á að líf og dauði allra
manna væri innifalið í lífi hans og dauða, að Jesús hafi dáið dauða okkar.
Ef svo er að Jesús er Guð í mannlegu holdi, þá var aðförin að honum að-
för að innsta grunni tilverunnar, sjálfum skaparanum. Segir ekki Hallgrímur
einmitt um það er sólin missti birtu sinnar:
Sólin blygðast að skína skær,
þá skapara sinn sá líða . . . ? (Passíusálmur 41.3)
Um leið eru þá viðbrögð hans við dauðanum viðbrögð skaparans við illsku
mannanna. Viðbrögð Guðs eru fyrirgefning. Himinninn sjálfur, sjálfur Guð,
leyfir að sonurinn eini, Guð, þjáist og deyi, en misyndismönnunum er beðið
griða:
Faðir, fyrirgef þeim, því að þeir vita ekki hvað þeir gjöra. (Lk 23.34)
Hinum seku er með öðrum orðum þyrmt, en hinn saklausi dæmdur. Ekki af
því að það sé eitthvert lögmál, ekki af því að Guð hafi þurft á dauða sonar-
ins að halda til þess að geta fyrirgefið, heldur af því að Guð vill ekki dauða
mannkynsins, heldur af því að Guð vill að það lifi, að Guð vill að syndarinn
hverfi af brautu sinni er leiðir til dauða og inn á nýja braut sem leiðir til lífs.
Þess vegna er afleiðing dauða og upprisu Jesú Krists sú, að prédikað er í nafni
hans öllum þjóðum iðrun til fyrirgefningar synda (Lk 24.47), að safna skuli
öllum þjóðum undir vald hans sem er eilíft vald, vald kærleikans (Mt 28.18-
20).
Aðför að lögmáli skaparans stundar mannkynið á öllum öldum.
Hvað merkir þá friðþæging fyrir syndir?
Friðþæging fyrir syndir mannanna merkir að í Jesú Kristi, krossfestum og
upprisnum horfir Guð sjálfur, skapari okkar, á okkur augum mildi, augum fyr-
irgefningar. Friðþæging fyrir syndir merkir að í Jesú Kristi, krossfestum og
upprisnum, sér Guð sjálfur mannkynið fyrir augliti sínu. Friðþæging fyrir
syndir merkir að í Jesú Kristi eigum við hjálp, vin, frelsara. Friðþæging fyr-
ir syndir merkir að í Jesú Kristi eigum við meðalgangara, fyrirbiðjanda. í Jesú
Kristi heyrum við Guð sjálfan segja: Þú ert barnið mitt hér í heimi og um ei-
lífð alla. I Jesú Kristi heyrir Guð okkur segja: Við erum börnin þín nú og um
alla eilífð.
Fyrst þú baðst friðar fyrir þá,
sem forsmán þér sýndu mesta,
vissulega ég vita má,
viltu mér allt hið besta,
því ég er Guðs barn og bróðir þinn,
blessaði Jesú, Herra minn.
Náð kann mig nú ei bresta. (Passíusálmur 34.10)
202