Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.09.2012, Blaðsíða 125
hafi verið byltingarkennd miðað við viðhorf bæði Grikkja og Gyðinga til
barnsins á þessum tíma. Og ályktun Webers er: Þegar veröld mannsins er
skoðuð af sjónarhóli guðsríkisins, eru börnin í fyrsta sæti. Og hann dregur
í efa að kirkjan hafi enn, eftir tvö þúsund ár, gert séf fulla grein fyrir þessu
byltingarkennda viðhorfi Jesú til barnsins, hvað þá að hún hafi dregið af
því lærdóm við hæfi.
Ég dvel við þetta hér, þar sem ég álít að þessi skrif Webers á ári barnsins
hafi átt sinn þátt í að undirbúa jarðveginn fyrir barnaguðfræðina eins og
hún hefur þróast á síðustu áratugum.
Guðfræði af sjónarhóli barnsins
Guðfræði af sjónarhóli barna er hægt að skilja sem guðfræði er leggur
áherslu á stöðu barna við tilteknar aðstæður á hverjum tíma eða með áherslu
á guðfræðina sem slíka, sem nýtir þá barnið sem lykil að guðfræðilegri
íhugun og túlkun. Sumir hafa viljað flokka þessa áherslu með frelsunarguð-
fræðinni eða femínískri guðfræði,11 þ.e. sem samhengisbundna (e. contextual)
guðfræði sem leggur áherslu á stöðu barnsins í tilteknu samfélagssamhengi.
Hún leitast við að finna og vekja athygli á óréttlæti sem börn búa við, í því
skyni að bæta kjör þeirra í kirkjunni eða í samfélaginu yfirleitt.12
Aðrir guðfræðingar sem hafa verið uppteknir af guðfræði af sjónarhóli
barnsins hafa tekið sér fyrir hendur að rýna í stöðu barnsins við þær
aðstæður sem tilteknir biblíutextar greina frá, svo sem að skoða frásöguna
af fórn Abrahams frá sjónarhóli ísaks, hvernig honum leið, hvað hann var
að hugsa, hvað hann kunni að hafa sagt o.s.frv.13 Þessi nálgun er áhugaverð
og ögrandi enda er Biblían yfirleitt þögul um hugrenningar þeirra barna sem
koma við sögu. Jafnframt gerir þessi nálgun kröfur til ritskýrandans um að
lesa ekki inn í textann þau viðhorf sem ritskýrandinn sjálfur kýs að sjá þar.
Eigi að síður er þetta sjónarhorn afar mikilvægt, enda skylda kirkjunnar að
fletta ofan af hvers konar ranglæti eða tómlæti sem börn verða fyrir.14 Sem
dæmi um fræðimann sem hefur tengt kvennaguðfræði og barnaguðfræði
má nefna Joyce Ann Mercher, prófessor í hagnýtri guðfræði við Virginia
11 Mercer, Joyce Ann. 2005. Welcoming Children. Apractical theology ofChildhood. Missouri. Chalice
Press St. Louis.
12 0ystese, Rune. 2009. „Barnet, teologien og preposisjonene“, í Prismet, nr. 1. Oslo. IKO.
13 Sagberg, Sturla. 2002. „Barns tro, „barnetro“ og „voksentro". Om barnets mote med konvensjoner
og tro“. í Sagberg, S. og Steinsholt, K. (red) Barnet. Konstruksjoner av barn og barndom. Oslo.
Universitetsforlaget.
14 Oystese, Rune. 2009. „Barnet, teologien og preposisjonene“, í Prismet, nr. 1. Oslo. IKO.
123