Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1966, Qupperneq 180

1966
178 —
ur hjá honum í garð J. G-sonar. Ennfremur er vitað, og skýrir G. frá
því sjálfur, að hann tók með sér skammbysssu, áður en hann lagði af
stað að ... ., að því er hann vill halda, frekar til þess að hræða J. heit-
inn en verða honum að bana, en hleður byssuna engu að síður, að því
er virðist níu skotum, þar sem merki eftir þrjú fundust á líki J., en
hið fjórða í vegg í íbúðinni, en fimm fundust ónotuð í byssunni. Lætur
G. þess getið, að hann hafi hlaðið byssuna, ekki gripið hana, þar sem
hún var, hlaðna. I annað skipti segir hann, að hann hafi tekið byssuna
og hlaðið hana til þess að skjóta J., „ef svo bæri undir“.
Um kvöldið áður og fram eftir nóttu hafði G. setið í mannfagnaði
og neytt nokkurs áfengis og mun hafa verið verulega undir áfengis-
áhrifum, skv. mælingu 1,4 pro mill. alkóhólmagn í blóði, en við það
magn er yfirgnæfandi (85—90%) hluti þeirra, sem prófaðir eru, undir
greinilegum áfengisáhrifum og verulegur hluti þeirra talsvert ölvaður.
Fer G. með þremur öðrum úr fagnaði þessum. Einn þeirra er starfandi
hjá F. I. og enda í nokkurri áhrifaaðstöðu. Segir G., að sameiginlegur
kunningi þeirra hafi sagt sér, að þessi maður væri að reyna að fá mál
G. tekið upp að nýju hjá F. í. og hefði heldur góðar vonir um jákvæð-
an árangur, og virðist G. hafa bundið talsverðar vonir við það. 1 við-
tali við þennan mann þarna um kvöldið eða nóttina segir G. hins vegar
hafa komið fram, að þarna hafi raunar lítið verið gert og alls ekkert
skeð. Var honum það mikið áfall, og hefur það vafalaust hleypt upp
að nýju talsverðri ólgu með honum, allra helzt undir dómgreindar-
sljóvgandi áhrifum. Verður hann viðskila við þessa félaga sína, fær
sér leigubifreið heim til sín, nær í skammbyssuna, býr svo um hnút-
ana sem að framan er greint, en fer svo á eigin bifreið að....
í stórum dráttum ber vitnum saman um það, hvað skeð hefur. Eitt
vitnið greinir þó verulega á við hin, og hlýtur þar að vera um mis-
minni, missögn eða hreint hugarfóstur að ræða. En G. er sjálfum sér
samkvæmur í frásögn af atburðum á ...., að þar muni hann afar
óskýrt og gloppótt. Hann telur ekki. að hann hafi farið þangað beint
þeirra erinda að vinna á J. G-syni, eða getur ekki horfzt í augu við
þann ásetning eða vill það ekki. Hér kemst hann það lengst, að hann
hafi tekið með sér byssuna til að skjóta J., „ef svo bæri undir“, eins og
að framan getur. Hann man það þó að hafa hleypt tveimur skotum eða
fleirum á J. eða „rengir það ekki“ a. m. k. Hann man ekki eftir ferð-
inni að afgreiðslu F. í., en óljóst eftir einhverjum orðaskiptum við af-
greiðslumann þar, en ekki frekar eftir atburðum þar.
Ekkert líkamlegt er sérstaklega athugavert hjá G. að finna. Heila-
rit tekið 11. júlí 1968 sýnir eðlilega mynd.
1 viðtali er G. heldur þungur og ábúðarmikill, sem eftir ástæðum
er sízt að undra. Hann á mjög stutt í það að vökna um augu, jafnvel
að tárast. Hann er áttaður á stað og stund, gerir allgóða og nákvæma
grein fyrir sér og virðist enda leggja áherzlu á að sýna, hve góða og