Hugur - 01.01.2018, Blaðsíða 92

Hugur - 01.01.2018, Blaðsíða 92
92 Jón Ásgeir Kalmansson lengra en nytjastefnumenn með því að ætla hverju einstöku dýri viss réttindi sem vegi þyngra en almannahagsmunir. Hann telur að ef sýna má fram á að menn hafi réttindi, þá megi einnig færa rök fyrir réttindum dýra. Þau eigi sér líf og séu „sjálfsverur“ með langanir, hugmyndir, minningar og aðra hæfileika sem einkenna hugarstarf. Á grundvelli þessara eiginleika hafi dýr siðferðileg réttindi sem þýði að með þau skuli ekki ráðskast einungis til að fullnægja löngunum manna. Þrátt fyrir þennan ágreining milli Singers og Regans, sem að mörgu leyti er framhald á rökræðunni milli talsmanna leikslokakenninga og talsmanna lög- málskenninga í almennri siðfræði, eru þeir sammála í meginatriðum. Þeir telja báðir að menn hafi beinar skyldur við dýr vegna þess að dýrin hafi þá eiginleika sem eru undirstaða siðferðilegra skuldbindinga. Þeir hafna báðir skynsemis- hyggju klassískra heimspekinga og þeirri trú að maðurinn sem tegund sé í krafti skynsemiseðlis síns siðferðilega æðri dýrunum. Skynsemin getur að þeirra dómi ekki grundvallað virðingu fyrir öllum mönnum, því sumir hópar manna eru án hennar, til dæmis vegna vanþroska, fötlunar eða sjúkdóma. Skylda manna við líf- verur, menn eða dýr, getur ekki heldur ráðist af því hvaða tegund þær tilheyra. Slík afstaða myndi fela í sér fullkomlega óréttmæta mismunun – sem Singer kallar tegundarhyggju, eins og áður sagði. Þeir viðurkenna fúslega að upplýsingar um það hvaða tegund lífvera tilheyrir gefi vísbendingar um þá eiginleika sem hún muni venjulega hafa. Það sem skiptir máli frá siðferðilegum sjónarhóli, að þeirra dómi, er þó ekki hvaða tegund lífvera tilheyrir, heldur hitt, að hve miklu leyti hún hefur til að bera skynhæfni, finnur til langana, býr yfir minningum eða hefur aðra ámóta eiginleika. Þótt færa megi rök fyrir því að mannkynið skynji ánægju og sársauka á margbreytilegri og sterkari hátt en aðrar dýrategundir, þá hafa margir menn slíkan hæfileika í minni mæli en fjölmörg dýr. Í slíkum tilfellum ber okkur því að taka ríkara tillit til hagsmuna dýranna en þeirra manna sem í hlut eiga. Gegn skynsemishyggju og heimspekilegri orðræðu Sú almenna tegund af röksemdafærslu sem hér hefur verið lýst má kalla rök- semdafærslu út frá sameiginlegum eiginleikum.15 Hvernig samræmist hún af- stöðu Elísabetar Costello í The Lives of Animals? Engum þarf að blandast hugur um álit Costello á skynsemishyggju heimspekihefðarinnar. Líkt og Singer og Regan hafnar hún algerlega staðhæfingunni „maðurinn er Guði líkur, dýr eru lík hlutum“: Bæði skynsemi og sjö áratuga lífsreynsla segja mér að skynsemin sé hvorki eðli alheimsins né eðli Guðs. Þvert á móti virðist mér skynsemin vera grunsamlega lík mannlegri hugsun. Ekki nóg með það, eins og ein tilhneiging í mannlegri hugsun. Skynsemin er ákveðið svið í hugsunar- hætti manna.16 15 Þetta heiti hef ég frá Crary 2007. Crary talar um „the argument from common capacities“. 16 Coetzee 2001: 23. Hugur 2018meðoverride.indd 92 24-Jul-18 12:21:25
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136

x

Hugur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Hugur
https://timarit.is/publication/603

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.