Úrval - 01.02.1947, Síða 49

Úrval - 01.02.1947, Síða 49
„ÞARFASTI ÞJÓNN“ ITxTDLANDS 4T Veídur fíll getur ekki farið að vinna innan árs frá því að hon- um var náð, og allt að 35% veiddra fíla drepast á þessu tímabili, aðallega úr hjartabil- un, sem rekja má til áreynslunn- ar, er þeir voru að flýja veiði- manninn. En þegar þeir eru orðnir starfhæfir, má temja þá á þrem vikum. Tamningin hefst á því, að þeim er gefið fóður og þeir vandir á að umgangast menn. Þeir eru fyrst snertir með löngum bambursstöngum. Síðan er fíllinn settur í ramgert búr úr timbri og liggur þverslá yfir búrið, um fjögur fet fyrir ofan bak hans. Maður lætur sig síga niður af slánni á bak fílsins og venur hann við, að setið sé á baki hans. Honum er hleypt út daglega og hann látinn bera léttar byrðar, en um háls hans er vafið sterku reipi, sem bund- ið er við einn eða tvo fulltamda fíla, sem kallaðir eru lcoonkies eða ,,kennarar“. ,,Kennaramir“ sjá um að refsa unga fílnum, ýmist með því að berja hann með rananum eða sparka í hann; þeir em oftast mjög þungir kvenfílar, sem virðast hafa gaman af þessum starfa sínum. Enda þótt stranglega sé bann- að að gæla og dekra við unga fíla, kemur það þó fyrir, og verða þeir oft hin hættulegustu dýr. Menn leika sér við þá, með- an þeir eru litlir, en það fer brátt af. Ef þeir einu sinni komast að raun rnn, hve menn- irnir em máttlitlir samanborið við þá sjálfa, verða þeir mestu hættugripir. Starf fílanna er venjulega fólgið í því, að draga viðarboli að vegum eða fljótum. Eú stundum er enginn götuslóði niður að næsta fljóti, og verður þá að gera rennibraut, sem við- arbolunum er rennt eftir. Fíl- arnir læra fljótlega að renna trjábolunum og sýna við það mikla leikni. Þeir ýta á bolina með vígtönnunum eða rananum og spyrna jafnvel stundum í þá með öðrum framfætinum. Síðan horfa þeir á eftir trénu, er það rennur eftir brautinni, en taka strax til við annað, er þeir sjá, að allt er í lagi. Þegar viðarbolir standa og mynda kö.s í fljótunum, eru fíl- ar notaðir til þess að greiða úr kösinni. Þeir vaða í vatninu upp í herðablöð og ýta á viðarbol- ina með tönnunum og hausnum, unz flækjan er leyst og viðurinn flýtur fram.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132

x

Úrval

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.