Úrval - 01.02.1947, Blaðsíða 75

ÆVINTÝRIÐ UM TINKÓNGINN
7S-
lengra inn í völundarvefi tin-
félaganna í Lundúnum, Penang
og Amsterdam. Brátt vöknuðu
Bretar og Hollendingar við
vondan draum. Það var orðinn
nýr eigandi að tveim stærstu
tinfélögunum brezku, Arnhem-
tinbræðslufélaginu í Hollandi og
brezk-amerísku tinnámunum í
Síam. Hinn nýi eigandi var
Símon Patinó. Stjérnartauma
þessara fyrirtækja hafði hann
annaðhvort sjálfur eða Antenor,
sonur hans.
Brátt kunngerðu Bretar og
Hollendingar hið breytta ástand.
Um nokkurra ára skeið hafði
verið til tinhringur, sem hafði
það markmið að aftra stórvægi-
legum breytingum á tinverðinu,
með því að takmarka heildar-
framleiðslu málmsins. Tinjörfar
Breta og Hollendinga höfðu
jafnan setið þar í forsæti. Næst
var forsetatign hvorki boðin
Breta né Hollendingi, heldur
Bólivíumanninum — Símon
Patinó. Nú var hann ekki ein-
asta tinkóngur Bólivíu, heldur
og alls heimsins.
Árið 1933 taldi franskur rit-
höfundur, með áhuga á hag-
fræðilegum niðurstöðum, Pat-
inó nr. 8 af seytján ríkustu
mönnum heimsins. Ríkari taldi
rithöfundurinn Edsel Ford,„
Henry Ford, E. Rotschild, her-
togann af Westminster, Vilhjálm
II fyrrum Þýzkalandskeisara,
furstan af Baroda og Sir BasiL
Zaharoff, hergagnahöldinn.
Nýafstaðin heimsstyrjöld
gerði mörgum miljónamæringn-
um Ijótan grikk, þar á meðal
ýmsum tingoðunum. Brezka
Malaja og hollenzku Austur-
Indíur féllu í hendur Japönum..
Tinhungur var yfirvofandi. En
nú var Bólivía höfuðtinforða-
búr Bandamanna, og helmingur
allrar tinframleiðslu þar vai- í
höndum Patinós. Á meðan stóðu
hinir brezku og hollenzku keppi-
nautar hans uppi með tvær
hendur tómar.
I lok styrjaldarinnar stóð
Símon Patinó á hátindi f jár og;
frama. Þar er hann enn.
M annvirkjafrömuðurinn.
Hvað gerir hann við þessi
hundruð miljóna, og hvað hefir
hann gert ? Því verður ekki full-
svarað, en svo að eitt sé nefnt,
þá hefir hann þá kostnaðarsömu
ástríðu að láta reisa stórhýsi og'
ýmis mannvirki — einkuin
heima í Bólivíu. Úr fjarlægð
hefir hann sagt fyrir um sköp-
un þriggja glæsihalla, sem stafa.