Úrval - 01.02.1947, Side 80

Úrval - 01.02.1947, Side 80
78 ÚRVAL Flestar slíkar tilfinningar hverfa, þegar stúlkunni er gert ijóst, að hún hafði ekkert ilit aðhafst, að hiutskipti hennar sé sprottið af orsökum, sem séu henni óviðráðanlegar. Dr. Gray mælir með því, að ógiftar stúikur temji sér sjálf- stæði í hugsun og skoðunum og einbeiti sér að því að verða nýt- ir þjóðfélagsþegnar. Ógifta stúlhan á að gera sér ijóst, að flest hin þýðingar- mestu störf í menningarþjóð- félagi — svo sem kennslustörf, hjúkrun sjúkra og líknarstörf — eru unninn af ógiftum stúlk- liia og konum. Ógift stúlka verður að viðurkenna, að hún er einn þinn þarfasti þjóðfélags- þegn. Fiestir karlmenn eiga ógiftri stúlku eitthvað að þakka — frænku eða systur, sem studdi þá f járhagslega, þegar þeir voru að koma fótunum undir sig. En þótt hún hafi veitt slíka hjálp, má hún ekki reiða sig á, ao þessi hjálp verði endurgoldin, þegar hún er sjálf orðin göinul og ellihrum. Hún verður að sjá um sig sjálf. Fáar ungar stúlkur spara fé til þess að njóta á efri árum, enda þótt slíkt sé sjálfsögð ráð- stöfun, til þess að komast hjá að þiggja ölmusu af ættingjum. sínum eða líknarstofnunum.. Góo regla er að leggja eitthvað til hliðar, í hvert skipti, sem laun eru borguð út. Kona þarf að elska og vera eiskuð. En þetta þarf ekki að vera ást milli karls og konu; það er fólgið í starfi fyrir aðra. „Sá öðlast ástina,“ segir dr. Gray, „sem gefur hana.“ Þegar fólk þjáist af einveru, er þaö einkum einmana í sál sinni. En það er tilgangslaust að setjast niður og bíða þess, að einhver komi og elski okkur. Það leiðir tii örvæntingar. „Við þurfum að gera okkur Ijóst, að allt í kring um okkur er fólk, sem einnig þráir að vera elskað, og við getum elskað það, ef viljinn er íyrir hendi.“ Ógift stúlka, sem er mjög barngóð, vinnur á bamaheimiii í frístundum sínum og hefir mikla ánægju af. Kona, sem var full örvæntingar og sjálfsaumk- unar, er nú önnum kafin við líknarstörf. önnur stúlka, sem var mjög feimin og hlédræg. stjórnar nú leshring í sókn sinni, sér til mikillar ánægju og hugarléttis. Ungfrú MaeD. fór að ljós-
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.