Úrval - 01.02.1947, Page 80

Úrval - 01.02.1947, Page 80
78 ÚRVAL Flestar slíkar tilfinningar hverfa, þegar stúlkunni er gert ijóst, að hún hafði ekkert ilit aðhafst, að hiutskipti hennar sé sprottið af orsökum, sem séu henni óviðráðanlegar. Dr. Gray mælir með því, að ógiftar stúikur temji sér sjálf- stæði í hugsun og skoðunum og einbeiti sér að því að verða nýt- ir þjóðfélagsþegnar. Ógifta stúlhan á að gera sér ijóst, að flest hin þýðingar- mestu störf í menningarþjóð- félagi — svo sem kennslustörf, hjúkrun sjúkra og líknarstörf — eru unninn af ógiftum stúlk- liia og konum. Ógift stúlka verður að viðurkenna, að hún er einn þinn þarfasti þjóðfélags- þegn. Fiestir karlmenn eiga ógiftri stúlku eitthvað að þakka — frænku eða systur, sem studdi þá f járhagslega, þegar þeir voru að koma fótunum undir sig. En þótt hún hafi veitt slíka hjálp, má hún ekki reiða sig á, ao þessi hjálp verði endurgoldin, þegar hún er sjálf orðin göinul og ellihrum. Hún verður að sjá um sig sjálf. Fáar ungar stúlkur spara fé til þess að njóta á efri árum, enda þótt slíkt sé sjálfsögð ráð- stöfun, til þess að komast hjá að þiggja ölmusu af ættingjum. sínum eða líknarstofnunum.. Góo regla er að leggja eitthvað til hliðar, í hvert skipti, sem laun eru borguð út. Kona þarf að elska og vera eiskuð. En þetta þarf ekki að vera ást milli karls og konu; það er fólgið í starfi fyrir aðra. „Sá öðlast ástina,“ segir dr. Gray, „sem gefur hana.“ Þegar fólk þjáist af einveru, er þaö einkum einmana í sál sinni. En það er tilgangslaust að setjast niður og bíða þess, að einhver komi og elski okkur. Það leiðir tii örvæntingar. „Við þurfum að gera okkur Ijóst, að allt í kring um okkur er fólk, sem einnig þráir að vera elskað, og við getum elskað það, ef viljinn er íyrir hendi.“ Ógift stúlka, sem er mjög barngóð, vinnur á bamaheimiii í frístundum sínum og hefir mikla ánægju af. Kona, sem var full örvæntingar og sjálfsaumk- unar, er nú önnum kafin við líknarstörf. önnur stúlka, sem var mjög feimin og hlédræg. stjórnar nú leshring í sókn sinni, sér til mikillar ánægju og hugarléttis. Ungfrú MaeD. fór að ljós-
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.